паго́йдванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паго́йдванне |
паго́йдванні |
Р. |
паго́йдвання |
паго́йдванняў |
Д. |
паго́йдванню |
паго́йдванням |
В. |
паго́йдванне |
паго́йдванні |
Т. |
паго́йдваннем |
паго́йдваннямі |
М. |
паго́йдванні |
паго́йдваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паго́йдвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паго́йдваюся |
паго́йдваемся |
2-я ас. |
паго́йдваешся |
паго́йдваецеся |
3-я ас. |
паго́йдваецца |
паго́йдваюцца |
Прошлы час |
м. |
паго́йдваўся |
паго́йдваліся |
ж. |
паго́йдвалася |
н. |
паго́йдвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
паго́йдваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паго́йдваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паго́йдваю |
паго́йдваем |
2-я ас. |
паго́йдваеш |
паго́йдваеце |
3-я ас. |
паго́йдвае |
паго́йдваюць |
Прошлы час |
м. |
паго́йдваў |
паго́йдвалі |
ж. |
паго́йдвала |
н. |
паго́йдвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
паго́йдвай |
паго́йдвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
паго́йдваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паго́йсаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паго́йсаю |
паго́йсаем |
2-я ас. |
паго́йсаеш |
паго́йсаеце |
3-я ас. |
паго́йсае |
паго́йсаюць |
Прошлы час |
м. |
паго́йсаў |
паго́йсалі |
ж. |
паго́йсала |
н. |
паго́йсала |
Загадны лад |
2-я ас. |
паго́йсай |
паго́йсайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паго́йсаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паго́ленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
паго́ленасць |
Р. |
паго́ленасці |
Д. |
паго́ленасці |
В. |
паго́ленасць |
Т. |
паго́ленасцю |
М. |
паго́ленасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
паго́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паго́лены |
паго́леная |
паго́ленае |
паго́леныя |
Р. |
паго́ленага |
паго́ленай паго́ленае |
паго́ленага |
паго́леных |
Д. |
паго́ленаму |
паго́ленай |
паго́ленаму |
паго́леным |
В. |
паго́лены (неадуш.) паго́ленага (адуш.) |
паго́леную |
паго́ленае |
паго́леныя (неадуш.) паго́леных (адуш.) |
Т. |
паго́леным |
паго́ленай паго́ленаю |
паго́леным |
паго́ленымі |
М. |
паго́леным |
паго́ленай |
паго́леным |
паго́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паго́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паго́лены |
паго́леная |
паго́ленае |
паго́леныя |
Р. |
паго́ленага |
паго́ленай паго́ленае |
паго́ленага |
паго́леных |
Д. |
паго́ленаму |
паго́ленай |
паго́ленаму |
паго́леным |
В. |
паго́лены (неадуш.) паго́ленага (адуш.) |
паго́леную |
паго́ленае |
паго́леныя (неадуш.) паго́леных (адуш.) |
Т. |
паго́леным |
паго́ленай паго́ленаю |
паго́леным |
паго́ленымі |
М. |
паго́леным |
паго́ленай |
паго́леным |
паго́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паго́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паго́лены |
паго́леная |
паго́ленае |
паго́леныя |
Р. |
паго́ленага |
паго́ленай паго́ленае |
паго́ленага |
паго́леных |
Д. |
паго́ленаму |
паго́ленай |
паго́ленаму |
паго́леным |
В. |
паго́лены (неадуш.) паго́ленага (адуш.) |
паго́леную |
паго́ленае |
паго́леныя (неадуш.) паго́леных (адуш.) |
Т. |
паго́леным |
паго́ленай паго́ленаю |
паго́леным |
паго́ленымі |
М. |
паго́леным |
паго́ленай |
паго́леным |
паго́леных |
Кароткая форма: паго́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паго́н
‘дарога’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паго́н |
паго́ны |
Р. |
паго́ну |
паго́наў |
Д. |
паго́ну |
паго́нам |
В. |
паго́н |
паго́ны |
Т. |
паго́нам |
паго́намі |
М. |
паго́не |
паго́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
паго́н
‘наплечны знак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паго́н |
паго́ны |
Р. |
паго́на |
паго́наў |
Д. |
паго́ну |
паго́нам |
В. |
паго́н |
паго́ны |
Т. |
паго́нам |
паго́намі |
М. |
паго́не |
паго́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.