паго́н
‘дарога’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паго́н | паго́ны | |
| паго́ну | паго́наў | |
| паго́ну | паго́нам | |
| паго́н | паго́ны | |
| паго́нам | паго́намі | |
| паго́не | паго́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)