павільё́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павільё́нны |
павільё́нная |
павільё́ннае |
павільё́нныя |
Р. |
павільё́ннага |
павільё́ннай павільё́ннае |
павільё́ннага |
павільё́нных |
Д. |
павільё́ннаму |
павільё́ннай |
павільё́ннаму |
павільё́нным |
В. |
павільё́нны (неадуш.) павільё́ннага (адуш.) |
павільё́нную |
павільё́ннае |
павільё́нныя (неадуш.) павільё́нных (адуш.) |
Т. |
павільё́нным |
павільё́ннай павільё́ннаю |
павільё́нным |
павільё́ннымі |
М. |
павільё́нным |
павільё́ннай |
павільё́нным |
павільё́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павільё́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павільё́нчык |
павільё́нчыкі |
Р. |
павільё́нчыка |
павільё́нчыкаў |
Д. |
павільё́нчыку |
павільё́нчыкам |
В. |
павільё́нчык |
павільё́нчыкі |
Т. |
павільё́нчыкам |
павільё́нчыкамі |
М. |
павільё́нчыку |
павільё́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
павільжэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
павільжэ́нне |
Р. |
павільжэ́ння |
Д. |
павільжэ́нню |
В. |
павільжэ́нне |
Т. |
павільжэ́ннем |
М. |
павільжэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
павільжэ́ць
‘павільготнець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
павільжэ́е |
павільжэ́юць |
Прошлы час |
м. |
павільжэ́ў |
павільжэ́лі |
ж. |
павільжэ́ла |
н. |
павільжэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павільжэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
павіля́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павіля́сты |
павіля́стая |
павіля́стае |
павіля́стыя |
Р. |
павіля́стага |
павіля́стай павіля́стае |
павіля́стага |
павіля́стых |
Д. |
павіля́стаму |
павіля́стай |
павіля́стаму |
павіля́стым |
В. |
павіля́сты (неадуш.) павіля́стага (адуш.) |
павіля́стую |
павіля́стае |
павіля́стыя (неадуш.) павіля́стых (адуш.) |
Т. |
павіля́стым |
павіля́стай павіля́стаю |
павіля́стым |
павіля́стымі |
М. |
павіля́стым |
павіля́стай |
павіля́стым |
павіля́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
павіля́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павіля́юся |
павіля́емся |
2-я ас. |
павіля́ешся |
павіля́ецеся |
3-я ас. |
павіля́ецца |
павіля́юцца |
Прошлы час |
м. |
павіля́ўся |
павіля́ліся |
ж. |
павіля́лася |
н. |
павіля́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павіля́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
павіля́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павіля́ю |
павіля́ем |
2-я ас. |
павіля́еш |
павіля́еце |
3-я ас. |
павіля́е |
павіля́юць |
Прошлы час |
м. |
павіля́ў |
павіля́лі |
ж. |
павіля́ла |
н. |
павіля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
павіля́й |
павіля́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павіля́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
павінава́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павінава́чуся |
павінава́цімся |
2-я ас. |
павінава́цішся |
павінава́ціцеся |
3-я ас. |
павінава́ціцца |
павінава́цяцца |
Прошлы час |
м. |
павінава́ціўся |
павінава́ціліся |
ж. |
павінава́цілася |
н. |
павінава́цілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
павінава́цься |
павінава́цьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павінава́ціўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павінава́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
павінава́чу |
павінава́цім |
2-я ас. |
павінава́ціш |
павінава́ціце |
3-я ас. |
павінава́ціць |
павінава́цяць |
Прошлы час |
м. |
павінава́ціў |
павінава́цілі |
ж. |
павінава́ціла |
н. |
павінава́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
павінава́ць |
павінава́цьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
павінава́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.