павіля́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павіля́ю павіля́ем
2-я ас. павіля́еш павіля́еце
3-я ас. павіля́е павіля́юць
Прошлы час
м. павіля́ў павіля́лі
ж. павіля́ла
н. павіля́ла
Загадны лад
2-я ас. павіля́й павіля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павіля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)