пабялі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пабялю́ |
пабе́лім |
| 2-я ас. |
пабе́ліш |
пабе́ліце |
| 3-я ас. |
пабе́ліць |
пабе́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
пабялі́ў |
пабялі́лі |
| ж. |
пабялі́ла |
| н. |
пабялі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пабялі́ |
пабялі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пабялі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пабяля́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пабяля́ны |
пабяля́ная |
пабяля́нае |
пабяля́ныя |
| Р. |
пабяля́нага |
пабяля́най пабяля́нае |
пабяля́нага |
пабяля́ных |
| Д. |
пабяля́наму |
пабяля́най |
пабяля́наму |
пабяля́ным |
| В. |
пабяля́ны (неадуш.) пабяля́нага (адуш.) |
пабяля́ную |
пабяля́нае |
пабяля́ныя (неадуш.) пабяля́ных (адуш.) |
| Т. |
пабяля́ным |
пабяля́най пабяля́наю |
пабяля́ным |
пабяля́нымі |
| М. |
пабяля́ным |
пабяля́най |
пабяля́ным |
пабяля́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пабяля́ць
‘рабіць што-небудзь белым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пабяля́ю |
пабяля́ем |
| 2-я ас. |
пабяля́еш |
пабяля́еце |
| 3-я ас. |
пабяля́е |
пабяля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пабяля́ў |
пабяля́лі |
| ж. |
пабяля́ла |
| н. |
пабяля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пабяля́й |
пабяля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пабяля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пабянё́хаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пабянё́хаю |
пабянё́хаем |
| 2-я ас. |
пабянё́хаеш |
пабянё́хаеце |
| 3-я ас. |
пабянё́хае |
пабянё́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
пабянё́хаў |
пабянё́халі |
| ж. |
пабянё́хала |
| н. |
пабянё́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пабянё́хай |
пабянё́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пабянё́хаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пабянтэ́жыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пабянтэ́жу |
пабянтэ́жым |
| 2-я ас. |
пабянтэ́жыш |
пабянтэ́жыце |
| 3-я ас. |
пабянтэ́жыць |
пабянтэ́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
пабянтэ́жыў |
пабянтэ́жылі |
| ж. |
пабянтэ́жыла |
| н. |
пабянтэ́жыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пабянтэ́ж |
пабянтэ́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пабянтэ́жыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Пабярэ́жжа
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Пабярэ́жжа |
| Р. |
Пабярэ́жжа |
| Д. |
Пабярэ́жжу |
| В. |
Пабярэ́жжа |
| Т. |
Пабярэ́жжам |
| М. |
Пабярэ́жжы |
пабярэ́жніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пабярэ́жніца |
пабярэ́жніцы |
| Р. |
пабярэ́жніцы |
пабярэ́жніц |
| Д. |
пабярэ́жніцы |
пабярэ́жніцам |
| В. |
пабярэ́жніцу |
пабярэ́жніцы |
| Т. |
пабярэ́жніцай пабярэ́жніцаю |
пабярэ́жніцамі |
| М. |
пабярэ́жніцы |
пабярэ́жніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.