пабянтэ́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабянтэ́жу пабянтэ́жым
2-я ас. пабянтэ́жыш пабянтэ́жыце
3-я ас. пабянтэ́жыць пабянтэ́жаць
Прошлы час
м. пабянтэ́жыў пабянтэ́жылі
ж. пабянтэ́жыла
н. пабянтэ́жыла
Загадны лад
2-я ас. пабянтэ́ж пабянтэ́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабянтэ́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)