Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

мармытлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мармытлі́вы мармытлі́вая мармытлі́вае мармытлі́выя
Р. мармытлі́вага мармытлі́вай
мармытлі́вае
мармытлі́вага мармытлі́вых
Д. мармытлі́ваму мармытлі́вай мармытлі́ваму мармытлі́вым
В. мармытлі́вы (неадуш.)
мармытлі́вага (адуш.)
мармытлі́вую мармытлі́вае мармытлі́выя (неадуш.)
мармытлі́вых (адуш.)
Т. мармытлі́вым мармытлі́вай
мармытлі́ваю
мармытлі́вым мармытлі́вымі
М. мармытлі́вым мармытлі́вай мармытлі́вым мармытлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

мармытну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. мармытну́ мармытнё́м
2-я ас. мармытне́ш мармытняце́
3-я ас. мармытне́ мармытну́ць
Прошлы час
м. мармытну́ў мармытну́лі
ж. мармытну́ла
н. мармытну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час мармытну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мармыту́ля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мармыту́ля мармыту́лі
Р. мармыту́лі мармыту́ль
Д. мармыту́лі мармыту́лям
В. мармыту́лю мармыту́ль
Т. мармыту́ляй
мармыту́ляю
мармыту́лямі
М. мармыту́лі мармыту́лях

Крыніцы: piskunou2012.

мармыту́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мармыту́н мармытуны́
Р. мармытуна́ мармытуно́ў
Д. мармытуну́ мармытуна́м
В. мармытуна́ мармытуно́ў
Т. мармытуно́м мармытуна́мі
М. мармытуне́ мармытуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мармыту́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мармыту́ха мармыту́хі
Р. мармыту́хі мармыту́х
Д. мармыту́се мармыту́хам
В. мармыту́ху мармыту́х
Т. мармыту́хай
мармыту́хаю
мармыту́хамі
М. мармыту́се мармыту́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мармы́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мармы́ш мармышы́
Р. мармыша́ мармышо́ў
Д. мармышу́ мармыша́м
В. мармыша́ мармышо́ў
Т. мармышо́м мармыша́мі
М. мармышы́ мармыша́х

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мармы́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мармы́шка мармы́шкі
Р. мармы́шкі мармы́шак
Д. мармы́шцы мармы́шкам
В. мармы́шку мармы́шкі
Т. мармы́шкай
мармы́шкаю
мармы́шкамі
М. мармы́шцы мармы́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мармы́шкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мармы́шкавы мармы́шкавая мармы́шкавае мармы́шкавыя
Р. мармы́шкавага мармы́шкавай
мармы́шкавае
мармы́шкавага мармы́шкавых
Д. мармы́шкаваму мармы́шкавай мармы́шкаваму мармы́шкавым
В. мармы́шкавы (неадуш.)
мармы́шкавага (адуш.)
мармы́шкавую мармы́шкавае мармы́шкавыя (неадуш.)
мармы́шкавых (адуш.)
Т. мармы́шкавым мармы́шкавай
мармы́шкаваю
мармы́шкавым мармы́шкавымі
М. мармы́шкавым мармы́шкавай мармы́шкавым мармы́шкавых

Крыніцы: piskunou2012.

ма́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ма́рна марне́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марнава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. марнава́нне
Р. марнава́ння
Д. марнава́нню
В. марнава́нне
Т. марнава́ннем
М. марнава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.