мармыту́ля
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мармыту́ля | мармыту́лі | |
| мармыту́лі | мармыту́ль | |
| мармыту́лі | мармыту́лям | |
| мармыту́лю | мармыту́ль | |
| мармыту́ляй мармыту́ляю |
мармыту́лямі | |
| мармыту́лі | мармыту́лях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)