мармыту́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мармыту́ха | мармыту́хі | |
| мармыту́хі | мармыту́х | |
| мармыту́се | мармыту́хам | |
| мармыту́ху | мармыту́х | |
| мармыту́хай мармыту́хаю |
мармыту́хамі | |
| мармыту́се | мармыту́хах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)