мармытну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. мармытну́ мармытнё́м
2-я ас. мармытне́ш мармытняце́
3-я ас. мармытне́ мармытну́ць
Прошлы час
м. мармытну́ў мармытну́лі
ж. мармытну́ла
н. мармытну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час мармытну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)