Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

вершава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вершава́льніцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вершава́льніцкі	вершава́льніцкая	вершава́льніцкае	вершава́льніцкія
Р.	вершава́льніцкага	вершава́льніцкай вершава́льніцкае	вершава́льніцкага	вершава́льніцкіх
Д.	вершава́льніцкаму	вершава́льніцкай	вершава́льніцкаму	вершава́льніцкім
В.	вершава́льніцкі (неадуш.) вершава́льніцкага (адуш.)	вершава́льніцкую	вершава́льніцкае	вершава́льніцкія (неадуш.) вершава́льніцкіх (адуш.)
Т.	вершава́льніцкім	вершава́льніцкай вершава́льніцкаю	вершава́льніцкім	вершава́льніцкімі
М.	вершава́льніцкім	вершава́льніцкай	вершава́льніцкім	вершава́льніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

вершава́льніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вершава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
вершава́на	-	-

вершава́на-музы́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вершава́на-музы́чны	вершава́на-музы́чная	вершава́на-музы́чнае	вершава́на-музы́чныя
Р.	вершава́на-музы́чнага	вершава́на-музы́чнай вершава́на-музы́чнае	вершава́на-музы́чнага	вершава́на-музы́чных
Д.	вершава́на-музы́чнаму	вершава́на-музы́чнай	вершава́на-музы́чнаму	вершава́на-музы́чным
В.	вершава́на-музы́чны (неадуш.) вершава́на-музы́чнага (адуш.)	вершава́на-музы́чную	вершава́на-музы́чнае	вершава́на-музы́чныя (неадуш.) вершава́на-музы́чных (адуш.)
Т.	вершава́на-музы́чным	вершава́на-музы́чнай вершава́на-музы́чнаю	вершава́на-музы́чным	вершава́на-музы́чнымі
М.	вершава́на-музы́чным	вершава́на-музы́чнай	вершава́на-музы́чным	вершава́на-музы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

вершава́на-паэты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вершава́на-паэты́чны	вершава́на-паэты́чная	вершава́на-паэты́чнае	вершава́на-паэты́чныя
Р.	вершава́на-паэты́чнага	вершава́на-паэты́чнай вершава́на-паэты́чнае	вершава́на-паэты́чнага	вершава́на-паэты́чных
Д.	вершава́на-паэты́чнаму	вершава́на-паэты́чнай	вершава́на-паэты́чнаму	вершава́на-паэты́чным
В.	вершава́на-паэты́чны (неадуш.) вершава́на-паэты́чнага (адуш.)	вершава́на-паэты́чную	вершава́на-паэты́чнае	вершава́на-паэты́чныя (неадуш.) вершава́на-паэты́чных (адуш.)
Т.	вершава́на-паэты́чным	вершава́на-паэты́чнай вершава́на-паэты́чнаю	вершава́на-паэты́чным	вершава́на-паэты́чнымі
М.	вершава́на-паэты́чным	вершава́на-паэты́чнай	вершава́на-паэты́чным	вершава́на-паэты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

вершава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вершава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вершава́ны	вершава́ная	вершава́нае	вершава́ныя
Р.	вершава́нага	вершава́най вершава́нае	вершава́нага	вершава́ных
Д.	вершава́наму	вершава́най	вершава́наму	вершава́ным
В.	вершава́ны (неадуш.) вершава́нага (адуш.)	вершава́ную	вершава́нае	вершава́ныя (неадуш.) вершава́ных (адуш.)
Т.	вершава́ным	вершава́най вершава́наю	вершава́ным	вершава́нымі
М.	вершава́ным	вершава́най	вершава́ным	вершава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вершава́ць

‘рабіць, заканчваць верхнюю частку чаго-н.: стога, будынка і пад.’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

ве́ршавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ве́ршавы	ве́ршавая	ве́ршавае	ве́ршавыя
Р.	ве́ршавага	ве́ршавай ве́ршавае	ве́ршавага	ве́ршавых
Д.	ве́ршаваму	ве́ршавай	ве́ршаваму	ве́ршавым
В.	ве́ршавы (неадуш.) ве́ршавага (адуш.)	ве́ршавую	ве́ршавае	ве́ршавыя (неадуш.) ве́ршавых (адуш.)
Т.	ве́ршавым	ве́ршавай ве́ршаваю	ве́ршавым	ве́ршавымі
М.	ве́ршавым	ве́ршавай	ве́ршавым	ве́ршавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Verbum