вершава́ць

‘рабіць, заканчваць верхнюю частку чаго-н.: стога, будынка і пад.’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вяршу́ю вяршу́ем
2-я ас. вяршу́еш вяршу́еце
3-я ас. вяршу́е вяршу́юць
Прошлы час
м. вершава́ў вершава́лі
ж. вершава́ла
н. вершава́ла
Загадны лад
2-я ас. вяршу́й вяршу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вяршу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)