аўтамабілебудаўні́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтамабілебудаўні́чы |
аўтамабілебудаўні́чая |
аўтамабілебудаўні́чае |
аўтамабілебудаўні́чыя |
| Р. |
аўтамабілебудаўні́чага |
аўтамабілебудаўні́чай
аўтамабілебудаўні́чае |
аўтамабілебудаўні́чага |
аўтамабілебудаўні́чых |
| Д. |
аўтамабілебудаўні́чаму |
аўтамабілебудаўні́чай |
аўтамабілебудаўні́чаму |
аўтамабілебудаўні́чым |
| В. |
аўтамабілебудаўні́чы (неадуш.)
аўтамабілебудаўні́чага (адуш.) |
аўтамабілебудаўні́чую |
аўтамабілебудаўні́чае |
аўтамабілебудаўні́чыя (неадуш.)
аўтамабілебудаўні́чых (адуш.) |
| Т. |
аўтамабілебудаўні́чым |
аўтамабілебудаўні́чай
аўтамабілебудаўні́чаю |
аўтамабілебудаўні́чым |
аўтамабілебудаўні́чымі |
| М. |
аўтамабілебудаўні́чым |
аўтамабілебудаўні́чай |
аўтамабілебудаўні́чым |
аўтамабілебудаўні́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтамабілепераку́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтамабілепераку́льнік |
аўтамабілепераку́льнікі |
| Р. |
аўтамабілепераку́льніка |
аўтамабілепераку́льнікаў |
| Д. |
аўтамабілепераку́льніку |
аўтамабілепераку́льнікам |
| В. |
аўтамабілепераку́льнік |
аўтамабілепераку́льнікі |
| Т. |
аўтамабілепераку́льнікам |
аўтамабілепераку́льнікамі |
| М. |
аўтамабілепераку́льніку |
аўтамабілепераку́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтамабілеразгру́зчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтамабілеразгру́зчык |
аўтамабілеразгру́зчыкі |
| Р. |
аўтамабілеразгру́зчыка |
аўтамабілеразгру́зчыкаў |
| Д. |
аўтамабілеразгру́зчыку |
аўтамабілеразгру́зчыкам |
| В. |
аўтамабілеразгру́зчык |
аўтамабілеразгру́зчыкі |
| Т. |
аўтамабілеразгру́зчыкам |
аўтамабілеразгру́зчыкамі |
| М. |
аўтамабілеразгру́зчыку |
аўтамабілеразгру́зчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтамабілетрактарабудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтамабілетрактарабудава́нне |
| Р. |
аўтамабілетрактарабудава́ння |
| Д. |
аўтамабілетрактарабудава́нню |
| В. |
аўтамабілетрактарабудава́нне |
| Т. |
аўтамабілетрактарабудава́ннем |
| М. |
аўтамабілетрактарабудава́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтамабіліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтамабіліза́цыя |
| Р. |
аўтамабіліза́цыі |
| Д. |
аўтамабіліза́цыі |
| В. |
аўтамабіліза́цыю |
| Т. |
аўтамабіліза́цыяй
аўтамабіліза́цыяю |
| М. |
аўтамабіліза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтамабілі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтамабілі́зм |
| Р. |
аўтамабілі́зму |
| Д. |
аўтамабілі́зму |
| В. |
аўтамабілі́зм |
| Т. |
аўтамабілі́змам |
| М. |
аўтамабілі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтамабілі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтамабілі́ст |
аўтамабілі́сты |
| Р. |
аўтамабілі́ста |
аўтамабілі́стаў |
| Д. |
аўтамабілі́сту |
аўтамабілі́стам |
| В. |
аўтамабілі́ста |
аўтамабілі́стаў |
| Т. |
аўтамабілі́стам |
аўтамабілі́стамі |
| М. |
аўтамабілі́сце |
аўтамабілі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтамабілі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтамабілі́стка |
аўтамабілі́сткі |
| Р. |
аўтамабілі́сткі |
аўтамабілі́стак |
| Д. |
аўтамабілі́стцы |
аўтамабілі́сткам |
| В. |
аўтамабілі́стку |
аўтамабілі́стак |
| Т. |
аўтамабілі́сткай
аўтамабілі́сткаю |
аўтамабілі́сткамі |
| М. |
аўтамабілі́стцы |
аўтамабілі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтамабілі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтамабілі́сцкі |
аўтамабілі́сцкая |
аўтамабілі́сцкае |
аўтамабілі́сцкія |
| Р. |
аўтамабілі́сцкага |
аўтамабілі́сцкай
аўтамабілі́сцкае |
аўтамабілі́сцкага |
аўтамабілі́сцкіх |
| Д. |
аўтамабілі́сцкаму |
аўтамабілі́сцкай |
аўтамабілі́сцкаму |
аўтамабілі́сцкім |
| В. |
аўтамабілі́сцкі (неадуш.)
аўтамабілі́сцкага (адуш.) |
аўтамабілі́сцкую |
аўтамабілі́сцкае |
аўтамабілі́сцкія (неадуш.)
аўтамабілі́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
аўтамабілі́сцкім |
аўтамабілі́сцкай
аўтамабілі́сцкаю |
аўтамабілі́сцкім |
аўтамабілі́сцкімі |
| М. |
аўтамабілі́сцкім |
аўтамабілі́сцкай |
аўтамабілі́сцкім |
аўтамабілі́сцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
аўтамабі́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтамабі́ль |
аўтамабі́лі |
| Р. |
аўтамабі́ля |
аўтамабі́ляў |
| Д. |
аўтамабі́лю |
аўтамабі́лям |
| В. |
аўтамабі́ль |
аўтамабі́лі |
| Т. |
аўтамабі́лем |
аўтамабі́лямі |
| М. |
аўтамабі́лі |
аўтамабі́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.