Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

ультрачы́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ультрачы́сты ультрачы́стая ультрачы́стае ультрачы́стыя
Р. ультрачы́стага ультрачы́стай
ультрачы́стае		 ультрачы́стага ультрачы́стых
Д. ультрачы́стаму ультрачы́стай ультрачы́стаму ультрачы́стым
В. ультрачы́сты (неадуш.)
ультрачы́стага (адуш.)		 ультрачы́стую ультрачы́стае ультрачы́стыя (неадуш.)
ультрачы́стых (адуш.)
Т. ультрачы́стым ультрачы́стай
ультрачы́стаю		 ультрачы́стым ультрачы́стымі
М. ультрачы́стым ультрачы́стай ультрачы́стым ультрачы́стых

Крыніцы: piskunou2012.

ультраэкстрэмі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ультраэкстрэмі́зм
Р. ультраэкстрэмі́зму
Д. ультраэкстрэмі́зму
В. ультраэкстрэмі́зм
Т. ультраэкстрэмі́змам
М. ультраэкстрэмі́зме

Крыніцы: piskunou2012.

ультраэкстрэмі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ультраэкстрэмі́ст ультраэкстрэмі́сты
Р. ультраэкстрэмі́ста ультраэкстрэмі́стаў
Д. ультраэкстрэмі́сту ультраэкстрэмі́стам
В. ультраэкстрэмі́ста ультраэкстрэмі́стаў
Т. ультраэкстрэмі́стам ультраэкстрэмі́стамі
М. ультраэкстрэмі́сце ультраэкстрэмі́стах

Крыніцы: piskunou2012.

ультраэкстрэмі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ультраэкстрэмі́сцкі ультраэкстрэмі́сцкая ультраэкстрэмі́сцкае ультраэкстрэмі́сцкія
Р. ультраэкстрэмі́сцкага ультраэкстрэмі́сцкай
ультраэкстрэмі́сцкае		 ультраэкстрэмі́сцкага ультраэкстрэмі́сцкіх
Д. ультраэкстрэмі́сцкаму ультраэкстрэмі́сцкай ультраэкстрэмі́сцкаму ультраэкстрэмі́сцкім
В. ультраэкстрэмі́сцкі (неадуш.)
ультраэкстрэмі́сцкага (адуш.)		 ультраэкстрэмі́сцкую ультраэкстрэмі́сцкае ультраэкстрэмі́сцкія (неадуш.)
ультраэкстрэмі́сцкіх (адуш.)
Т. ультраэкстрэмі́сцкім ультраэкстрэмі́сцкай
ультраэкстрэмі́сцкаю		 ультраэкстрэмі́сцкім ультраэкстрэмі́сцкімі
М. ультраэкстрэмі́сцкім ультраэкстрэмі́сцкай ультраэкстрэмі́сцкім ультраэкстрэмі́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

ультыма́тум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ультыма́тум ультыма́тумы
Р. ультыма́туму ультыма́тумаў
Д. ультыма́туму ультыма́тумам
В. ультыма́тум ультыма́тумы
Т. ультыма́тумам ультыма́тумамі
М. ультыма́туме ультыма́тумах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ультыматы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ультыматы́зм
Р. ультыматы́зму
Д. ультыматы́зму
В. ультыматы́зм
Т. ультыматы́змам
М. ультыматы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ультыматы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ультыматы́ст ультыматы́сты
Р. ультыматы́ста ультыматы́стаў
Д. ультыматы́сту ультыматы́стам
В. ультыматы́ста ультыматы́стаў
Т. ультыматы́стам ультыматы́стамі
М. ультыматы́сце ультыматы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ультыматы́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ультыматы́сцкі ультыматы́сцкая ультыматы́сцкае ультыматы́сцкія
Р. ультыматы́сцкага ультыматы́сцкай
ультыматы́сцкае		 ультыматы́сцкага ультыматы́сцкіх
Д. ультыматы́сцкаму ультыматы́сцкай ультыматы́сцкаму ультыматы́сцкім
В. ультыматы́сцкі (неадуш.)
ультыматы́сцкага (адуш.)		 ультыматы́сцкую ультыматы́сцкае ультыматы́сцкія (неадуш.)
ультыматы́сцкіх (адуш.)
Т. ультыматы́сцкім ультыматы́сцкай
ультыматы́сцкаю		 ультыматы́сцкім ультыматы́сцкімі
М. ультыматы́сцкім ультыматы́сцкай ультыматы́сцкім ультыматы́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ультыматы́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ультыматы́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

ультыматы́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ультыматы́ўнасць
Р. ультыматы́ўнасці
Д. ультыматы́ўнасці
В. ультыматы́ўнасць
Т. ультыматы́ўнасцю
М. ультыматы́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.