ультыматы́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ультыматы́ўны ультыматы́ўная ультыматы́ўнае ультыматы́ўныя
Р. ультыматы́ўнага ультыматы́ўнай
ультыматы́ўнае		 ультыматы́ўнага ультыматы́ўных
Д. ультыматы́ўнаму ультыматы́ўнай ультыматы́ўнаму ультыматы́ўным
В. ультыматы́ўны (неадуш.)
ультыматы́ўнага (адуш.)		 ультыматы́ўную ультыматы́ўнае ультыматы́ўныя (неадуш.)
ультыматы́ўных (адуш.)
Т. ультыматы́ўным ультыматы́ўнай
ультыматы́ўнаю		 ультыматы́ўным ультыматы́ўнымі
М. ультыматы́ўным ультыматы́ўнай ультыматы́ўным ультыматы́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)