надзьму́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надзьму́ся |
надзьмё́мся |
| 2-я ас. |
надзьме́шся |
надзьмяце́ся |
| 3-я ас. |
надзьме́цца |
надзьму́цца |
| Прошлы час |
| м. |
надзьму́ўся |
надзьму́ліся |
| ж. |
надзьму́лася |
| н. |
надзьму́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надзьмі́ся |
надзьмі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надзьму́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надзьму́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надзьму́ |
надзьмё́м |
| 2-я ас. |
надзьме́ш |
надзьмяце́ |
| 3-я ас. |
надзьме́ |
надзьму́ць |
| Прошлы час |
| м. |
надзьму́ў |
надзьму́лі |
| ж. |
надзьму́ла |
| н. |
надзьму́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надзьмі́ |
надзьмі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надзьму́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надзю́бацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надзю́баюся |
надзю́баемся |
| 2-я ас. |
надзю́баешся |
надзю́баецеся |
| 3-я ас. |
надзю́баецца |
надзю́баюцца |
| Прошлы час |
| м. |
надзю́баўся |
надзю́баліся |
| ж. |
надзю́балася |
| н. |
надзю́балася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надзю́байся |
надзю́байцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надзю́баўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надзю́баць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надзю́баю |
надзю́баем |
| 2-я ас. |
надзю́баеш |
надзю́баеце |
| 3-я ас. |
надзю́бае |
надзю́баюць |
| Прошлы час |
| м. |
надзю́баў |
надзю́балі |
| ж. |
надзю́бала |
| н. |
надзю́бала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надзю́бай |
надзю́байце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надзю́баўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
На́дзя
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
На́дзя |
На́дзі |
| Р. |
На́дзі |
На́дзь |
| Д. |
На́дзі |
На́дзям |
| В. |
На́дзю |
На́дзь |
| Т. |
На́дзяй На́дзяю |
На́дзямі |
| М. |
На́дзі |
На́дзях |
надзява́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надзява́нік |
надзява́нікі |
| Р. |
надзява́ніка |
надзява́нікаў |
| Д. |
надзява́ніку |
надзява́нікам |
| В. |
надзява́нік |
надзява́нікі |
| Т. |
надзява́нікам |
надзява́нікамі |
| М. |
надзява́ніку |
надзява́ніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
надзява́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
надзява́нка |
| Р. |
надзява́нкі |
| Д. |
надзява́нцы |
| В. |
надзява́нку |
| Т. |
надзява́нкай надзява́нкаю |
| М. |
надзява́нцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
надзява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
надзява́нне |
| Р. |
надзява́ння |
| Д. |
надзява́нню |
| В. |
надзява́нне |
| Т. |
надзява́ннем |
| М. |
надзява́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надзява́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надзява́ны |
надзява́ная |
надзява́нае |
надзява́ныя |
| Р. |
надзява́нага |
надзява́най надзява́нае |
надзява́нага |
надзява́ных |
| Д. |
надзява́наму |
надзява́най |
надзява́наму |
надзява́ным |
| В. |
надзява́ны (неадуш.) надзява́нага (адуш.) |
надзява́ную |
надзява́нае |
надзява́ныя (неадуш.) надзява́ных (адуш.) |
| Т. |
надзява́ным |
надзява́най надзява́наю |
надзява́ным |
надзява́нымі |
| М. |
надзява́ным |
надзява́най |
надзява́ным |
надзява́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
надзява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надзява́ны |
надзява́ная |
надзява́нае |
надзява́ныя |
| Р. |
надзява́нага |
надзява́най надзява́нае |
надзява́нага |
надзява́ных |
| Д. |
надзява́наму |
надзява́най |
надзява́наму |
надзява́ным |
| В. |
надзява́ны (неадуш.) надзява́нага (адуш.) |
надзява́ную |
надзява́нае |
надзява́ныя (неадуш.) надзява́ных (адуш.) |
| Т. |
надзява́ным |
надзява́най надзява́наю |
надзява́ным |
надзява́нымі |
| М. |
надзява́ным |
надзява́най |
надзява́ным |
надзява́ных |
Кароткая форма: надзява́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.