надзява́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| надзява́нік | надзява́нікі | |
| надзява́ніка | надзява́нікаў | |
| надзява́ніку | надзява́нікам | |
| надзява́нік | надзява́нікі | |
| надзява́нікам | надзява́нікамі | |
| надзява́ніку | надзява́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)