надзьму́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надзьму́ надзьмё́м
2-я ас. надзьме́ш надзьмяце́
3-я ас. надзьме́ надзьму́ць
Прошлы час
м. надзьму́ў надзьму́лі
ж. надзьму́ла
н. надзьму́ла
Загадны лад
2-я ас. надзьмі́ надзьмі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час надзьму́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)