ве́рхні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́рхні |
ве́рхняя |
ве́рхняе |
ве́рхнія |
Р. |
ве́рхняга |
ве́рхняй ве́рхняе |
ве́рхняга |
ве́рхніх |
Д. |
ве́рхняму |
ве́рхняй |
ве́рхняму |
ве́рхнім |
В. |
ве́рхні (неадуш.) ве́рхняга (адуш.) |
ве́рхнюю |
ве́рхняе |
ве́рхнія (неадуш.) ве́рхніх (адуш.) |
Т. |
ве́рхнім |
ве́рхняй ве́рхняю |
ве́рхнім |
ве́рхнімі |
М. |
ве́рхнім |
ве́рхняй |
ве́рхнім |
ве́рхніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ве́рхнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ве́рхнік |
ве́рхнікі |
Р. |
ве́рхніка |
ве́рхнікаў |
Д. |
ве́рхніку |
ве́рхнікам |
В. |
ве́рхніка |
ве́рхнікаў |
Т. |
ве́рхнікам |
ве́рхнікамі |
М. |
ве́рхніку |
ве́рхніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Верхнядзві́нск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Верхнядзві́нск |
Р. |
Верхнядзві́нска |
Д. |
Верхнядзві́нску |
В. |
Верхнядзві́нск |
Т. |
Верхнядзві́нскам |
М. |
Верхнядзві́нску |
верхнядзві́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
верхнядзві́нскі |
верхнядзві́нская |
верхнядзві́нскае |
верхнядзві́нскія |
Р. |
верхнядзві́нскага |
верхнядзві́нскай верхнядзві́нскае |
верхнядзві́нскага |
верхнядзві́нскіх |
Д. |
верхнядзві́нскаму |
верхнядзві́нскай |
верхнядзві́нскаму |
верхнядзві́нскім |
В. |
верхнядзві́нскі (неадуш.) верхнядзві́нскага (адуш.) |
верхнядзві́нскую |
верхнядзві́нскае |
верхнядзві́нскія (неадуш.) верхнядзві́нскіх (адуш.) |
Т. |
верхнядзві́нскім |
верхнядзві́нскай верхнядзві́нскаю |
верхнядзві́нскім |
верхнядзві́нскімі |
М. |
верхнядзві́нскім |
верхнядзві́нскай |
верхнядзві́нскім |
верхнядзві́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Ве́рхняе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Ве́рхняе |
Р. |
Ве́рхняга |
Д. |
Ве́рхняму |
В. |
Ве́рхняе |
Т. |
Ве́рхнім |
М. |
Ве́рхнім |