ве́рхнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ве́рхнік | ве́рхнікі | |
| ве́рхніка | ве́рхнікаў | |
| ве́рхніку | ве́рхнікам | |
| ве́рхніка | ве́рхнікаў | |
| ве́рхнікам | ве́рхнікамі | |
| ве́рхніку | ве́рхніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)