Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

абрусі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абрушу́ абрусі́м
2-я ас. абрусі́ш абрусіце́
3-я ас. абрусі́ць абруся́ць
Прошлы час
м. абрусі́ў абрусі́лі
ж. абрусі́ла
н. абрусі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абрусі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

абру́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абру́сны абру́сная абру́снае абру́сныя
Р. абру́снага абру́снай
абру́снае
абру́снага абру́сных
Д. абру́снаму абру́снай абру́снаму абру́сным
В. абру́сны (неадуш.)
абру́снага (адуш.)
абру́сную абру́снае абру́сныя (неадуш.)
абру́сных (адуш.)
Т. абру́сным абру́снай
абру́снаю
абру́сным абру́снымі
М. абру́сным абру́снай абру́сным абру́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абру́ч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абру́ч абручы́
Р. абруча́ абручо́ў
Д. абручу́ абруча́м
В. абру́ч абручы́
Т. абручо́м абруча́мі
М. абручы́ абруча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абручкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абручкава́нне
Р. абручкава́ння
Д. абручкава́нню
В. абручкава́нне
Т. абручкава́ннем
М. абручкава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

абру́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абру́чны абру́чная абру́чнае абру́чныя
Р. абру́чнага абру́чнай
абру́чнае
абру́чнага абру́чных
Д. абру́чнаму абру́чнай абру́чнаму абру́чным
В. абру́чны (неадуш.)
абру́чнага (адуш.)
абру́чную абру́чнае абру́чныя (неадуш.)
абру́чных (адуш.)
Т. абру́чным абру́чнай
абру́чнаю
абру́чным абру́чнымі
М. абру́чным абру́чнай абру́чным абру́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абру́чык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абру́чык абру́чыкі
Р. абру́чыка абру́чыкаў
Д. абру́чыку абру́чыкам
В. абру́чык абру́чыкі
Т. абру́чыкам абру́чыкамі
М. абру́чыку абру́чыках

Крыніцы: piskunou2012.

абру́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абру́шаны абру́шаная абру́шанае абру́шаныя
Р. абру́шанага абру́шанай
абру́шанае
абру́шанага абру́шаных
Д. абру́шанаму абру́шанай абру́шанаму абру́шаным
В. абру́шаны (неадуш.)
абру́шанага (адуш.)
абру́шаную абру́шанае абру́шаныя (неадуш.)
абру́шаных (адуш.)
Т. абру́шаным абру́шанай
абру́шанаю
абру́шаным абру́шанымі
М. абру́шаным абру́шанай абру́шаным абру́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абру́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абру́шаны абру́шаная абру́шанае абру́шаныя
Р. абру́шанага абру́шанай
абру́шанае
абру́шанага абру́шаных
Д. абру́шанаму абру́шанай абру́шанаму абру́шаным
В. абру́шаны (неадуш.)
абру́шанага (адуш.)
абру́шаную абру́шанае абру́шаныя (неадуш.)
абру́шаных (адуш.)
Т. абру́шаным абру́шанай
абру́шанаю
абру́шаным абру́шанымі
М. абру́шаным абру́шанай абру́шаным абру́шаных

Кароткая форма: абру́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абру́швальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абру́швальнік абру́швальнікі
Р. абру́швальніка абру́швальнікаў
Д. абру́швальніку абру́швальнікам
В. абру́швальнік абру́швальнікі
Т. абру́швальнікам абру́швальнікамі
М. абру́швальніку абру́швальніках

Крыніцы: piskunou2012.

абру́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абру́шванне
Р. абру́швання
Д. абру́шванню
В. абру́шванне
Т. абру́шваннем
М. абру́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.