абру́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абру́ч | абручы́ | |
| абруча́ | абручо́ў | |
| абручу́ | абруча́м | |
| абру́ч | абручы́ | |
| абручо́м | абруча́мі | |
| абручы́ | абруча́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)