абру́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
абру́ч | абручы́ | |
абруча́ | абручо́ў | |
абручу́ | абруча́м | |
абру́ч | абручы́ | |
абручо́м | абруча́мі | |
абручы́ | абруча́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)