Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

абрыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абрыва́нне
Р. абрыва́ння
Д. абрыва́нню
В. абрыва́нне
Т. абрыва́ннем
М. абрыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абрыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абрыва́юся абрыва́емся
2-я ас. абрыва́ешся абрыва́ецеся
3-я ас. абрыва́ецца абрыва́юцца
Прошлы час
м. абрыва́ўся абрыва́ліся
ж. абрыва́лася
н. абрыва́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час абрыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абрыва́ць

‘да абарваць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абрыва́ю абрыва́ем
2-я ас. абрыва́еш абрыва́еце
3-я ас. абрыва́е абрыва́юць
Прошлы час
м. абрыва́ў абрыва́лі
ж. абрыва́ла
н. абрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. абрыва́й абрыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абрыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

абрыва́ць

‘рыць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абрыва́е абрыва́юць
Прошлы час
м. абрыва́ў абрыва́лі
ж. абрыва́ла
н. абрыва́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час абрыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

абры́вачнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абры́вачнасць
Р. абры́вачнасці
Д. абры́вачнасці
В. абры́вачнасць
Т. абры́вачнасцю
М. абры́вачнасці

Крыніцы: piskunou2012.

абры́вачны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́вачны абры́вачная абры́вачнае абры́вачныя
Р. абры́вачнага абры́вачнай
абры́вачнае		 абры́вачнага абры́вачных
Д. абры́вачнаму абры́вачнай абры́вачнаму абры́вачным
В. абры́вачны (неадуш.)
абры́вачнага (адуш.)		 абры́вачную абры́вачнае абры́вачныя (неадуш.)
абры́вачных (адуш.)
Т. абры́вачным абры́вачнай
абры́вачнаю		 абры́вачным абры́вачнымі
М. абры́вачным абры́вачнай абры́вачным абры́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

абры́віна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абры́віна абры́віны
Р. абры́віны абры́він
Д. абры́віне абры́вінам
В. абры́віну абры́віны
Т. абры́вінай
абры́вінаю		 абры́вінамі
М. абры́віне абры́вінах

Крыніцы: piskunou2012.

абры́віста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абры́віста - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

абры́вістасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абры́вістасць
Р. абры́вістасці
Д. абры́вістасці
В. абры́вістасць
Т. абры́вістасцю
М. абры́вістасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абры́вісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́вісты абры́вістая абры́вістае абры́вістыя
Р. абры́вістага абры́вістай
абры́вістае		 абры́вістага абры́вістых
Д. абры́вістаму абры́вістай абры́вістаму абры́вістым
В. абры́вісты (неадуш.)
абры́вістага (адуш.)		 абры́вістую абры́вістае абры́вістыя (неадуш.)
абры́вістых (адуш.)
Т. абры́вістым абры́вістай
абры́вістаю		 абры́вістым абры́вістымі
М. абры́вістым абры́вістай абры́вістым абры́вістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.