Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

абры́дзець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абры́дзею абры́дзеем
2-я ас. абры́дзееш абры́дзееце
3-я ас. абры́дзее абры́дзеюць
Прошлы час
м. абры́дзеў
абры́д
абры́дзелі
абры́длі
ж. абры́дзела
абры́дла
н. абры́дзела
абры́дла
Дзеепрыслоўе
прош. час абры́дзеўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абры́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абры́джуся абры́дзімся
2-я ас. абры́дзішся абры́дзіцеся
3-я ас. абры́дзіцца абры́дзяцца
Прошлы час
м. абры́дзіўся абры́дзіліся
ж. абры́дзілася
н. абры́дзілася
Загадны лад
2-я ас. абры́дзься абры́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абры́дзіўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

абры́дласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абры́дласць
Р. абры́дласці
Д. абры́дласці
В. абры́дласць
Т. абры́дласцю
М. абры́дласці

Крыніцы: piskunou2012.

абры́дліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
абры́дліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

абры́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абры́длівасць
Р. абры́длівасці
Д. абры́длівасці
В. абры́длівасць
Т. абры́длівасцю
М. абры́длівасці

Крыніцы: piskunou2012.

абры́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́длівы абры́длівая абры́длівае абры́длівыя
Р. абры́длівага абры́длівай
абры́длівае
абры́длівага абры́длівых
Д. абры́дліваму абры́длівай абры́дліваму абры́длівым
В. абры́длівы (неадуш.)
абры́длівага (адуш.)
абры́длівую абры́длівае абры́длівыя (неадуш.)
абры́длівых (адуш.)
Т. абры́длівым абры́длівай
абры́дліваю
абры́длівым абры́длівымі
М. абры́длівым абры́длівай абры́длівым абры́длівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

абры́длы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́длы абры́длая абры́длае абры́длыя
Р. абры́длага абры́длай
абры́длае
абры́длага абры́длых
Д. абры́дламу абры́длай абры́дламу абры́длым
В. абры́длы (неадуш.)
абры́длага (адуш.)
абры́длую абры́длае абры́длыя (неадуш.)
абры́длых (адуш.)
Т. абры́длым абры́длай
абры́длаю
абры́длым абры́длымі
М. абры́длым абры́длай абры́длым абры́длых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абры́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
абры́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.

абры́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абры́днік абры́днікі
Р. абры́дніка абры́днікаў
Д. абры́дніку абры́днікам
В. абры́дніка абры́днікаў
Т. абры́днікам абры́днікамі
М. абры́дніку абры́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

абры́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абры́дніца абры́дніцы
Р. абры́дніцы абры́дніц
Д. абры́дніцы абры́дніцам
В. абры́дніцу абры́дніц
Т. абры́дніцай
абры́дніцаю
абры́дніцамі
М. абры́дніцы абры́дніцах

Крыніцы: piskunou2012.