абры́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абры́днік | абры́днікі | |
| абры́дніка | абры́днікаў | |
| абры́дніку | абры́днікам | |
| абры́дніка | абры́днікаў | |
| абры́днікам | абры́днікамі | |
| абры́дніку | абры́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)