Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

абрудзе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абрудзе́ю абрудзе́ем
2-я ас. абрудзе́еш абрудзе́еце
3-я ас. абрудзе́е абрудзе́юць
Прошлы час
м. абрудзе́ў абрудзе́лі
ж. абрудзе́ла
н. абрудзе́ла
Загадны лад
2-я ас. абрудзе́й абрудзе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абрудзе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абруза́ць

‘спаць; апухаць, пухнуць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абруза́ю абруза́ем
2-я ас. абруза́еш абруза́еце
3-я ас. абруза́е абруза́юць
Прошлы час
м. абруза́ў абруза́лі
ж. абруза́ла
н. абруза́ла
Загадны лад
2-я ас. абруза́й абруза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абруза́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

абру́зласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абру́зласць
Р. абру́зласці
Д. абру́зласці
В. абру́зласць
Т. абру́зласцю
М. абру́зласці

Крыніцы: piskunou2012.

абру́злы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абру́злы абру́злая абру́злае абру́злыя
Р. абру́злага абру́злай
абру́злае		 абру́злага абру́злых
Д. абру́зламу абру́злай абру́зламу абру́злым
В. абру́злы (неадуш.)
абру́злага (адуш.)		 абру́злую абру́злае абру́злыя (неадуш.)
абру́злых (адуш.)
Т. абру́злым абру́злай
абру́злаю		 абру́злым абру́злымі
М. абру́злым абру́злай абру́злым абру́злых

Крыніцы: piskunou2012.

абру́знуць

‘апухнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абру́зну абру́знем
2-я ас. абру́знеш абру́знеце
3-я ас. абру́зне абру́знуць
Прошлы час
м. абру́знуў абру́знулі
ж. абру́знула
н. абру́знула
Загадны лад
2-я ас. абру́зні абру́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час абру́знуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абруне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абруне́лы абруне́лая абруне́лае абруне́лыя
Р. абруне́лага абруне́лай
абруне́лае		 абруне́лага абруне́лых
Д. абруне́ламу абруне́лай абруне́ламу абруне́лым
В. абруне́лы (неадуш.)
абруне́лага (адуш.)		 абруне́лую абруне́лае абруне́лыя (неадуш.)
абруне́лых (адуш.)
Т. абруне́лым абруне́лай
абруне́лаю		 абруне́лым абруне́лымі
М. абруне́лым абруне́лай абруне́лым абруне́лых

Крыніцы: piskunou2012.

абруне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абруне́е абруне́юць
Прошлы час
м. абруне́ў абруне́лі
ж. абруне́ла
н. абруне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абруне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абру́ніць

‘зрабіцца пушыстым, кучаравым (пра зяленіва на полі)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абру́ніць абру́няць
Прошлы час
м. абру́ніў абру́нілі
ж. абру́ніла
н. абру́ніла
Дзеепрыслоўе
прош. час абру́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абру́ньваць

‘пакрывацца зялёнымі маладымі парасткамі’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абру́ньвае абру́ньваюць
Прошлы час
м. абру́ньваў абру́ньвалі
ж. абру́ньвала
н. абру́ньвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час абру́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

абрупты́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абрупты́ў
Р. абрупты́ва
Д. абрупты́ву
В. абрупты́ў
Т. абрупты́вам
М. абрупты́ве

Крыніцы: piskunou2012.