абру́бліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абру́бліваю |
абру́бліваем |
| 2-я ас. |
абру́бліваеш |
абру́бліваеце |
| 3-я ас. |
абру́блівае |
абру́бліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абру́бліваў |
абру́блівалі |
| ж. |
абру́блівала |
| н. |
абру́блівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абру́блівай |
абру́блівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абру́бліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абрубны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абрубны́ |
абрубна́я |
абрубно́е |
абрубны́я |
| Р. |
абрубно́га |
абрубно́й абрубно́е |
абрубно́га |
абрубны́х |
| Д. |
абрубно́му |
абрубно́й |
абрубно́му |
абрубны́м |
| В. |
абрубны́ (неадуш.) абрубно́га (адуш.) |
абрубну́ю |
абрубно́е |
абрубны́я (неадуш.) абрубны́х (адуш.) |
| Т. |
абрубны́м |
абрубно́й абрубно́ю |
абрубны́м |
абрубны́мі |
| М. |
абрубны́м |
абрубно́й |
абрубны́м |
абрубны́х |
Іншыя варыянты:
абру́бны.
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абру́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абру́бны |
абру́бная |
абру́бнае |
абру́бныя |
| Р. |
абру́бнага |
абру́бнай абру́бнае |
абру́бнага |
абру́бных |
| Д. |
абру́бнаму |
абру́бнай |
абру́бнаму |
абру́бным |
| В. |
абру́бны (неадуш.) |
абру́бную |
абру́бнае |
абру́бныя (неадуш.) |
| Т. |
абру́бным |
абру́бнай абру́бнаю |
абру́бным |
абру́бнымі |
| М. |
абру́бным |
абру́бнай |
абру́бным |
абру́бных |
Іншыя варыянты:
абрубны́.
Крыніцы:
krapivabr2012.
абру́бшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абру́бшчык |
абру́бшчыкі |
| Р. |
абру́бшчыка |
абру́бшчыкаў |
| Д. |
абру́бшчыку |
абру́бшчыкам |
| В. |
абру́бшчыка |
абру́бшчыкаў |
| Т. |
абру́бшчыкам |
абру́бшчыкамі |
| М. |
абру́бшчыку |
абру́бшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абру́бшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абру́бшчыца |
абру́бшчыцы |
| Р. |
абру́бшчыцы |
абру́бшчыц |
| Д. |
абру́бшчыцы |
абру́бшчыцам |
| В. |
абру́бшчыцу |
абру́бшчыц |
| Т. |
абру́бшчыцай абру́бшчыцаю |
абру́бшчыцамі |
| М. |
абру́бшчыцы |
абру́бшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Абрубы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Абрубы́ |
| Р. |
Абрубо́ў |
| Д. |
Абруба́м |
| В. |
Абрубы́ |
| Т. |
Абруба́мі |
| М. |
Абруба́х |
абру́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абру́джаны |
абру́джаная |
абру́джанае |
абру́джаныя |
| Р. |
абру́джанага |
абру́джанай абру́джанае |
абру́джанага |
абру́джаных |
| Д. |
абру́джанаму |
абру́джанай |
абру́джанаму |
абру́джаным |
| В. |
абру́джаны (неадуш.) абру́джанага (адуш.) |
абру́джаную |
абру́джанае |
абру́джаныя (неадуш.) абру́джаных (адуш.) |
| Т. |
абру́джаным |
абру́джанай абру́джанаю |
абру́джаным |
абру́джанымі |
| М. |
абру́джаным |
абру́джанай |
абру́джаным |
абру́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.