Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

паўзрыва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўзрыва́ны паўзрыва́ная паўзрыва́нае паўзрыва́ныя
Р. паўзрыва́нага паўзрыва́най
паўзрыва́нае
паўзрыва́нага паўзрыва́ных
Д. паўзрыва́наму паўзрыва́най паўзрыва́наму паўзрыва́ным
В. паўзрыва́ны (неадуш.)
паўзрыва́нага (адуш.)
паўзрыва́ную паўзрыва́нае паўзрыва́ныя (неадуш.)
паўзрыва́ных (адуш.)
Т. паўзрыва́ным паўзрыва́най
паўзрыва́наю
паўзрыва́ным паўзрыва́нымі
М. паўзрыва́ным паўзрыва́най паўзрыва́ным паўзрыва́ных

Кароткая форма: паўзрыва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паўзрыва́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паўзрыва́ецца паўзрыва́юцца
Прошлы час
м. паўзрыва́ўся паўзрыва́ліся
ж. паўзрыва́лася
н. паўзрыва́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час паўзрыва́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўзрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паўзрыва́ю паўзрыва́ем
2-я ас. паўзрыва́еш паўзрыва́еце
3-я ас. паўзрыва́е паўзрыва́юць
Прошлы час
м. паўзрыва́ў паўзрыва́лі
ж. паўзрыва́ла
н. паўзрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. паўзрыва́й паўзрыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паўзрыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

паўзрэ́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўзрэ́чны паўзрэ́чная паўзрэ́чнае паўзрэ́чныя
Р. паўзрэ́чнага паўзрэ́чнай
паўзрэ́чнае
паўзрэ́чнага паўзрэ́чных
Д. паўзрэ́чнаму паўзрэ́чнай паўзрэ́чнаму паўзрэ́чным
В. паўзрэ́чны (неадуш.)
паўзрэ́чнага (адуш.)
паўзрэ́чную паўзрэ́чнае паўзрэ́чныя (неадуш.)
паўзрэ́чных (адуш.)
Т. паўзрэ́чным паўзрэ́чнай
паўзрэ́чнаю
паўзрэ́чным паўзрэ́чнымі
М. паўзрэ́чным паўзрэ́чнай паўзрэ́чным паўзрэ́чных

Крыніцы: piskunou2012.

паўзу́н

‘дзіця’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паўзу́н паўзуны́
Р. паўзуна́ паўзуно́ў
Д. паўзуну́ паўзуна́м
В. паўзуна́ паўзуно́ў
Т. паўзуно́м паўзуна́мі
М. паўзуне́ паўзуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўзу́н

‘дэталь механізма’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паўзу́н паўзуны́
Р. паўзуна́ паўзуно́ў
Д. паўзуну́ паўзуна́м
В. паўзу́н паўзуны́
Т. паўзуно́м паўзуна́мі
М. паўзуне́ паўзуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўзункі́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. паўзункі́
Р. паўзунко́ў
Д. паўзунка́м
В. паўзункі́
Т. паўзунка́мі
М. паўзунка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

паўзунко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўзунко́вы паўзунко́вая паўзунко́вае паўзунко́выя
Р. паўзунко́вага паўзунко́вай
паўзунко́вае
паўзунко́вага паўзунко́вых
Д. паўзунко́ваму паўзунко́вай паўзунко́ваму паўзунко́вым
В. паўзунко́вы (неадуш.)
паўзунко́вага (адуш.)
паўзунко́вую паўзунко́вае паўзунко́выя (неадуш.)
паўзунко́вых (адуш.)
Т. паўзунко́вым паўзунко́вай
паўзунко́ваю
паўзунко́вым паўзунко́вымі
М. паўзунко́вым паўзунко́вай паўзунко́вым паўзунко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўзу́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўзу́нны паўзу́нная паўзу́ннае паўзу́нныя
Р. паўзу́ннага паўзу́ннай
паўзу́ннае
паўзу́ннага паўзу́нных
Д. паўзу́ннаму паўзу́ннай паўзу́ннаму паўзу́нным
В. паўзу́нны паўзу́нную паўзу́ннае паўзу́нныя
Т. паўзу́нным паўзу́ннай
паўзу́ннаю
паўзу́нным паўзу́ннымі
М. паўзу́нным паўзу́ннай паўзу́нным паўзу́нных

Крыніцы: tsblm1996.

Паўзуно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Паўзуно́ва
Р. Паўзуно́ва
Д. Паўзуно́ву
В. Паўзуно́ва
Т. Паўзуно́вам
М. Паўзуно́ве