Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

памно́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. памно́жу памно́жым
2-я ас. памно́жыш памно́жыце
3-я ас. памно́жыць памно́жаць
Прошлы час
м. памно́жыў памно́жылі
ж. памно́жыла
н. памно́жыла
Загадны лад
2-я ас. памно́ж памно́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час памно́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

памо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. памо́ва памо́вы
Р. памо́вы памо́ў
Д. памо́ве памо́вам
В. памо́ву памо́вы
Т. памо́вай
памо́ваю		 памо́вамі
М. памо́ве памо́вах

Крыніцы: piskunou2012.

памо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. памо́ўлюся памо́вімся
2-я ас. памо́вішся памо́віцеся
3-я ас. памо́віцца памо́вяцца
Прошлы час
м. памо́віўся памо́віліся
ж. памо́вілася
н. памо́вілася
Загадны лад
2-я ас. памо́ўся памо́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час памо́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

памо́віць

‘сказаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. памо́ўлю памо́вім
2-я ас. памо́віш памо́віце
3-я ас. памо́віць памо́вяць
Прошлы час
м. памо́віў памо́вілі
ж. памо́віла
н. памо́віла
Загадны лад
2-я ас. памо́ў памо́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час памо́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

памо́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. памо́жнасць памо́жнасці
Р. памо́жнасці памо́жнасцяў
памо́жнасцей
Д. памо́жнасці памо́жнасцям
В. памо́жнасць памо́жнасці
Т. памо́жнасцю памо́жнасцямі
М. памо́жнасці памо́жнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

памо́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. памо́жны памо́жная памо́жнае памо́жныя
Р. памо́жнага памо́жнай
памо́жнае		 памо́жнага памо́жных
Д. памо́жнаму памо́жнай памо́жнаму памо́жным
В. памо́жны (неадуш.)
памо́жнага (адуш.)		 памо́жную памо́жнае памо́жныя (неадуш.)
памо́жных (адуш.)
Т. памо́жным памо́жнай
памо́жнаю		 памо́жным памо́жнымі
М. памо́жным памо́жнай памо́жным памо́жных

Крыніцы: piskunou2012.

памо́клы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. памо́клы памо́клая памо́клае памо́клыя
Р. памо́клага памо́клай
памо́клае		 памо́клага памо́клых
Д. памо́кламу памо́клай памо́кламу памо́клым
В. памо́клы (неадуш.)
памо́клага (адуш.)		 памо́клую памо́клае памо́клыя (неадуш.)
памо́клых (адуш.)
Т. памо́клым памо́клай
памо́клаю		 памо́клым памо́клымі
М. памо́клым памо́клай памо́клым памо́клых

Крыніцы: piskunou2012.

памо́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. памо́кну памо́кнем
2-я ас. памо́кнеш памо́кнеце
3-я ас. памо́кне памо́кнуць
Прошлы час
м. памо́к памо́клі
ж. памо́кла
н. памо́кла
Загадны лад
2-я ас. памо́кні памо́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час памо́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

памо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. памо́л
Р. памо́лу
Д. памо́лу
В. памо́л
Т. памо́лам
М. памо́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

памо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. памо́лаг памо́лагі
Р. памо́лага памо́лагаў
Д. памо́лагу памо́лагам
В. памо́лага памо́лагаў
Т. памо́лагам памо́лагамі
М. памо́лагу памо́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.