Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ула́сніцка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
ула́сніцка	-	-

ула́сніцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ула́сніцкі	ула́сніцкая	ула́сніцкае	ула́сніцкія
Р.	ула́сніцкага	ула́сніцкай ула́сніцкае	ула́сніцкага	ула́сніцкіх
Д.	ула́сніцкаму	ула́сніцкай	ула́сніцкаму	ула́сніцкім
В.	ула́сніцкі (неадуш.) ула́сніцкага (адуш.)	ула́сніцкую	ула́сніцкае	ула́сніцкія (неадуш.) ула́сніцкіх (адуш.)
Т.	ула́сніцкім	ула́сніцкай ула́сніцкаю	ула́сніцкім	ула́сніцкімі
М.	ула́сніцкім	ула́сніцкай	ула́сніцкім	ула́сніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ула́сніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ула́сны

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уласці́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
уласці́ва	уласці́вей	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уласці́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уласці́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уласці́вы	уласці́вая	уласці́вае	уласці́выя
Р.	уласці́вага	уласці́вай уласці́вае	уласці́вага	уласці́вых
Д.	уласці́ваму	уласці́вай	уласці́ваму	уласці́вым
В.	уласці́вы (неадуш.) уласці́вага (адуш.)	уласці́вую	уласці́вае	уласці́выя (неадуш.) уласці́вых (адуш.)
Т.	уласці́вым	уласці́вай уласці́ваю	уласці́вым	уласці́вымі
М.	уласці́вым	уласці́вай	уласці́вым	уласці́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ула́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Ула́сы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Уласы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum