Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгдежікостуфцшэ-’

інды́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інды́чка інды́чкі
Р. інды́чкі інды́чак
Д. інды́чцы інды́чкам
В. інды́чку інды́чак
Т. інды́чкай
інды́чкаю		 інды́чкамі
М. інды́чцы інды́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інды́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інды́чнік інды́чнікі
Р. інды́чніка інды́чнікаў
Д. інды́чніку інды́чнікам
В. інды́чнік інды́чнікі
Т. інды́чнікам інды́чнікамі
М. інды́чніку інды́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

інды́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інды́чны інды́чная інды́чнае інды́чныя
Р. інды́чнага інды́чнай
інды́чнае		 інды́чнага інды́чных
Д. інды́чнаму інды́чнай інды́чнаму інды́чным
В. інды́чны (неадуш.)
інды́чнага (адуш.)		 інды́чную інды́чнае інды́чныя (неадуш.)
інды́чных (адуш.)
Т. інды́чным інды́чнай
інды́чнаю		 інды́чным інды́чнымі
М. інды́чным інды́чнай інды́чным інды́чных

Крыніцы: piskunou2012.

інды́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інды́чы інды́чая інды́чае інды́чыя
Р. інды́чага інды́чай
інды́чае		 інды́чага інды́чых
Д. інды́чаму інды́чай інды́чаму інды́чым
В. інды́чы (неадуш.)
інды́чага (адуш.)		 інды́чую інды́чае інды́чыя (неадуш.)
інды́чых (адуш.)
Т. інды́чым інды́чай
інды́чаю		 інды́чым інды́чымі
М. інды́чым інды́чай інды́чым інды́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інды́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інды́чы інды́чая інды́чае інды́чыя
Р. інды́чага інды́чай
інды́чае		 інды́чага інды́чых
Д. інды́чаму інды́чай інды́чаму інды́чым
В. інды́чы (неадуш.)
інды́чага (адуш.)		 інды́чую інды́чае інды́чыя (неадуш.)
інды́чых (адуш.)
Т. інды́чым інды́чай
інды́чаю		 інды́чым інды́чымі
М. інды́чым інды́чай інды́чым інды́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Інды́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Інды́чы
Р. Інды́ч
Інды́чаў
Д. Інды́чам
В. Інды́чы
Т. Інды́чамі
М. Інды́чах

індычы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. індычы́на
Р. індычы́ны
Д. індычы́не
В. індычы́ну
Т. індычы́най
індычы́наю
М. індычы́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інды́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. інды́чуся інды́чымся
2-я ас. інды́чышся інды́чыцеся
3-я ас. інды́чыцца інды́чацца
Прошлы час
м. інды́чыўся інды́чыліся
ж. інды́чылася
н. інды́чылася
Загадны лад
2-я ас. інды́чся інды́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час інды́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

І́ндыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. І́ндыя
Р. І́ндыі
Д. І́ндыі
В. І́ндыю
Т. І́ндыяй
І́ндыяю
М. І́ндыі

Індыяна́паліс

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Індыяна́паліс
Р. Індыяна́паліса
Д. Індыяна́палісу
В. Індыяна́паліс
Т. Індыяна́палісам
М. Індыяна́палісе