інды́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
інды́чнік | інды́чнікі | |
інды́чніка | інды́чнікаў | |
інды́чніку | інды́чнікам | |
інды́чнік | інды́чнікі | |
інды́чнікам | інды́чнікамі | |
інды́чніку | інды́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)