нарматывізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нарматывізава́ны |
нарматывізава́ная |
нарматывізава́нае |
нарматывізава́ныя |
Р. |
нарматывізава́нага |
нарматывізава́най нарматывізава́нае |
нарматывізава́нага |
нарматывізава́ных |
Д. |
нарматывізава́наму |
нарматывізава́най |
нарматывізава́наму |
нарматывізава́ным |
В. |
нарматывізава́ны (неадуш.) нарматывізава́нага (адуш.) |
нарматывізава́ную |
нарматывізава́нае |
нарматывізава́ныя (неадуш.) нарматывізава́ных (адуш.) |
Т. |
нарматывізава́ным |
нарматывізава́най нарматывізава́наю |
нарматывізава́ным |
нарматывізава́нымі |
М. |
нарматывізава́ным |
нарматывізава́най |
нарматывізава́ным |
нарматывізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нарматывізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нарматывізава́ны |
нарматывізава́ная |
нарматывізава́нае |
нарматывізава́ныя |
Р. |
нарматывізава́нага |
нарматывізава́най нарматывізава́нае |
нарматывізава́нага |
нарматывізава́ных |
Д. |
нарматывізава́наму |
нарматывізава́най |
нарматывізава́наму |
нарматывізава́ным |
В. |
нарматывізава́ны (неадуш.) нарматывізава́нага (адуш.) |
нарматывізава́ную |
нарматывізава́нае |
нарматывізава́ныя (неадуш.) нарматывізава́ных (адуш.) |
Т. |
нарматывізава́ным |
нарматывізава́най нарматывізава́наю |
нарматывізава́ным |
нарматывізава́нымі |
М. |
нарматывізава́ным |
нарматывізава́най |
нарматывізава́ным |
нарматывізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нарматывізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
нарматывізу́ецца |
нарматывізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
нарматывізава́ўся |
нарматывізава́ліся |
ж. |
нарматывізава́лася |
н. |
нарматывізава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
нарматывізу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
нарматывізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нарматывізу́ю |
нарматывізу́ем |
2-я ас. |
нарматывізу́еш |
нарматывізу́еце |
3-я ас. |
нарматывізу́е |
нарматывізу́юць |
Прошлы час |
м. |
нарматывізава́ў |
нарматывізава́лі |
ж. |
нарматывізава́ла |
н. |
нарматывізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
нарматывізу́й |
нарматывізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
нарматывізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нарматывізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нарматывізу́ю |
нарматывізу́ем |
2-я ас. |
нарматывізу́еш |
нарматывізу́еце |
3-я ас. |
нарматывізу́е |
нарматывізу́юць |
Прошлы час |
м. |
нарматывізава́ў |
нарматывізава́лі |
ж. |
нарматывізава́ла |
н. |
нарматывізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
нарматывізу́й |
нарматывізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нарматывізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нарматывіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
нарматывіза́цыя |
Р. |
нарматывіза́цыі |
Д. |
нарматывіза́цыі |
В. |
нарматывіза́цыю |
Т. |
нарматывіза́цыяй нарматывіза́цыяю |
М. |
нарматывіза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
нарматыві́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
нарматыві́зм |
Р. |
нарматыві́зму |
Д. |
нарматыві́зму |
В. |
нарматыві́зм |
Т. |
нарматыві́змам |
М. |
нарматыві́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
нарматыві́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нарматыві́ст |
нарматыві́сты |
Р. |
нарматыві́ста |
нарматыві́стаў |
Д. |
нарматыві́сту |
нарматыві́стам |
В. |
нарматыві́ста |
нарматыві́стаў |
Т. |
нарматыві́стам |
нарматыві́стамі |
М. |
нарматыві́сце |
нарматыві́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.