нарматыві́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нарматыві́ст | нарматыві́сты | |
| нарматыві́ста | нарматыві́стаў | |
| нарматыві́сту | нарматыві́стам | |
| нарматыві́ста | нарматыві́стаў | |
| нарматыві́стам | нарматыві́стамі | |
| нарматыві́сце | нарматыві́стах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)