Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

чарну́шка

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. чарну́шка
Р. чарну́шкі
Д. чарну́шцы
В. чарну́шку
Т. чарну́шкай
чарну́шкаю
М. чарну́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чарну́шкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарну́шкавы чарну́шкавая чарну́шкавае чарну́шкавыя
Р. чарну́шкавага чарну́шкавай
чарну́шкавае
чарну́шкавага чарну́шкавых
Д. чарну́шкаваму чарну́шкавай чарну́шкаваму чарну́шкавым
В. чарну́шкавы чарну́шкавую чарну́шкавае чарну́шкавыя
Т. чарну́шкавым чарну́шкавай
чарну́шкаваю
чарну́шкавым чарну́шкавымі
М. чарну́шкавым чарну́шкавай чарну́шкавым чарну́шкавых

Крыніцы: tsblm1996.

Чарну́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чарну́шкі
Р. Чарну́шак
Чарну́шкаў
Д. Чарну́шкам
В. Чарну́шкі
Т. Чарну́шкамі
М. Чарну́шках

чарны́м-чо́рна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
чарны́м-чо́рна - -

Крыніцы: piskunou2012.

чарны́м-чо́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарны́м-чо́рны чарны́м-чо́рная чарны́м-чо́рнае чарны́м-чо́рныя
Р. чарны́м-чо́рнага чарны́м-чо́рнай
чарны́м-чо́рнае
чарны́м-чо́рнага чарны́м-чо́рных
Д. чарны́м-чо́рнаму чарны́м-чо́рнай чарны́м-чо́рнаму чарны́м-чо́рным
В. чарны́м-чо́рны (неадуш.)
чарны́м-чо́рнага (адуш.)
чарны́м-чо́рную чарны́м-чо́рнае чарны́м-чо́рныя (неадуш.)
чарны́м-чо́рных (адуш.)
Т. чарны́м-чо́рным чарны́м-чо́рнай
чарны́м-чо́рнаю
чарны́м-чо́рным чарны́м-чо́рнымі
М. чарны́м-чо́рным чарны́м-чо́рнай чарны́м-чо́рным чарны́м-чо́рных

Крыніцы: piskunou2012.

чарны́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чарны́ш чарнышы́
Р. чарныша́ чарнышо́ў
Д. чарнышу́ чарныша́м
В. чарныша́ чарнышо́ў
Т. чарнышо́м чарныша́мі
М. чарнышы́ чарныша́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Чарнышы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чарнышы́
Р. Чарнышо́ў
Д. Чарныша́м
В. Чарнышы́
Т. Чарныша́мі
М. Чарныша́х

Чарны́шын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чарны́шын
Р. Чарны́шына
Д. Чарны́шыну
В. Чарны́шын
Т. Чарны́шынам
М. Чарны́шыне

Чарны́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Чарны́я
Р. Чарны́х
Д. Чарны́м
В. Чарны́я
Т. Чарны́мі
М. Чарны́х

Чарнэ́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чарнэ́лі
Р. Чарнэ́ль
Чарнэ́ляў
Д. Чарнэ́лям
В. Чарнэ́лі
Т. Чарнэ́лямі
М. Чарнэ́лях