вы́тураны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́тураны |
вы́тураная |
вы́туранае |
вы́тураныя |
Р. |
вы́туранага |
вы́туранай вы́туранае |
вы́туранага |
вы́тураных |
Д. |
вы́туранаму |
вы́туранай |
вы́туранаму |
вы́тураным |
В. |
вы́тураны (неадуш.) вы́туранага (адуш.) |
вы́тураную |
вы́туранае |
вы́тураныя (неадуш.) вы́тураных (адуш.) |
Т. |
вы́тураным |
вы́туранай вы́туранаю |
вы́тураным |
вы́туранымі |
М. |
вы́тураным |
вы́туранай |
вы́тураным |
вы́тураных |
Кароткая форма: вы́турана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вытура́ць
‘выганяць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вытура́ю |
вытура́ем |
2-я ас. |
вытура́еш |
вытура́еце |
3-я ас. |
вытура́е |
вытура́юць |
Прошлы час |
м. |
вытура́ў |
вытура́лі |
ж. |
вытура́ла |
н. |
вытура́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вытура́й |
вытура́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вытура́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выту́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выту́рванне |
Р. |
выту́рвання |
Д. |
выту́рванню |
В. |
выту́рванне |
Т. |
выту́рваннем |
М. |
выту́рванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
выту́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выту́рваюся |
выту́рваемся |
2-я ас. |
выту́рваешся |
выту́рваецеся |
3-я ас. |
выту́рваецца |
выту́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
выту́рваўся |
выту́рваліся |
ж. |
выту́рвалася |
н. |
выту́рвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
выту́рвайся |
выту́рвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выту́рваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
выту́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выту́рваю |
выту́рваем |
2-я ас. |
выту́рваеш |
выту́рваеце |
3-я ас. |
выту́рвае |
выту́рваюць |
Прошлы час |
м. |
выту́рваў |
выту́рвалі |
ж. |
выту́рвала |
н. |
выту́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выту́рвай |
выту́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выту́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́турыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́туру |
вы́турым |
2-я ас. |
вы́турыш |
вы́турыце |
3-я ас. |
вы́турыць |
вы́тураць |
Прошлы час |
м. |
вы́турыў |
вы́турылі |
ж. |
вы́турыла |
н. |
вы́турыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́туры |
вы́турыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́турыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́тхнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вы́тхнецца |
вы́тхнуцца |
Прошлы час |
м. |
вы́тхнуўся |
вы́тхнуліся |
ж. |
вы́тхнулася |
н. |
вы́тхнулася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вытыка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вытыка́нне |
Р. |
вытыка́ння |
Д. |
вытыка́нню |
В. |
вытыка́нне |
Т. |
вытыка́ннем |
М. |
вытыка́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.