вытура́ць
‘выганяць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вытура́ю | вытура́ем | |
| вытура́еш | вытура́еце | |
| вытура́е | вытура́юць | |
| Прошлы час | ||
| вытура́ў | вытура́лі | |
| вытура́ла | ||
| вытура́ла | ||
| Загадны лад | ||
| вытура́й | вытура́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вытура́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)