выту́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выту́рванне | |
выту́рвання | |
выту́рванню | |
выту́рванне | |
выту́рваннем | |
выту́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
выту́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выту́рванне | |
выту́рвання | |
выту́рванню | |
выту́рванне | |
выту́рваннем | |
выту́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)