Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгдежікостуфцшэ-’

індыка́тар

‘прыбор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. індыка́тар індыка́тары
Р. індыка́тара індыка́тараў
Д. індыка́тару індыка́тарам
В. індыка́тар індыка́тары
Т. індыка́тарам індыка́тарамі
М. індыка́тары індыка́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індыка́тар

‘рэчыва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. індыка́тар індыка́тары
Р. індыка́тару індыка́тараў
Д. індыка́тару індыка́тарам
В. індыка́тар індыка́тары
Т. індыка́тарам індыка́тарамі
М. індыка́тары індыка́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індыка́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індыка́тарны індыка́тарная індыка́тарнае індыка́тарныя
Р. індыка́тарнага індыка́тарнай
індыка́тарнае		 індыка́тарнага індыка́тарных
Д. індыка́тарнаму індыка́тарнай індыка́тарнаму індыка́тарным
В. індыка́тарны (неадуш.)
індыка́тарнага (адуш.)		 індыка́тарную індыка́тарнае індыка́тарныя (неадуш.)
індыка́тарных (адуш.)
Т. індыка́тарным індыка́тарнай
індыка́тарнаю		 індыка́тарным індыка́тарнымі
М. індыка́тарным індыка́тарнай індыка́тарным індыка́тарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індыкатры́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. індыкатры́са індыкатры́сы
Р. індыкатры́сы індыкатры́с
Д. індыкатры́се індыкатры́сам
В. індыкатры́су індыкатры́сы
Т. індыкатры́сай
індыкатры́саю		 індыкатры́самі
М. індыкатры́се індыкатры́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

індыкаты́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. індыкаты́ў
Р. індыкаты́ва
Д. індыкаты́ву
В. індыкаты́ў
Т. індыкаты́вам
М. індыкаты́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

індыкаты́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
індыкаты́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.

індыкаты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індыкаты́ўны індыкаты́ўная індыкаты́ўнае індыкаты́ўныя
Р. індыкаты́ўнага індыкаты́ўнай
індыкаты́ўнае		 індыкаты́ўнага індыкаты́ўных
Д. індыкаты́ўнаму індыкаты́ўнай індыкаты́ўнаму індыкаты́ўным
В. індыкаты́ўны (неадуш.)
індыкаты́ўнага (адуш.)		 індыкаты́ўную індыкаты́ўнае індыкаты́ўныя (неадуш.)
індыкаты́ўных (адуш.)
Т. індыкаты́ўным індыкаты́ўнай
індыкаты́ўнаю		 індыкаты́ўным індыкаты́ўнымі
М. індыкаты́ўным індыкаты́ўнай індыкаты́ўным індыкаты́ўных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

індыкатэ́рый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. індыкатэ́рый
Р. індыкатэ́рыя
Д. індыкатэ́рыю
В. індыкатэ́рый
Т. індыкатэ́рыем
М. індыкатэ́рыі

Крыніцы: sbm2012.

індыкацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індыкацы́йны індыкацы́йная індыкацы́йнае індыкацы́йныя
Р. індыкацы́йнага індыкацы́йнай
індыкацы́йнае		 індыкацы́йнага індыкацы́йных
Д. індыкацы́йнаму індыкацы́йнай індыкацы́йнаму індыкацы́йным
В. індыкацы́йны (неадуш.)
індыкацы́йнага (адуш.)		 індыкацы́йную індыкацы́йнае індыкацы́йныя (неадуш.)
індыкацы́йных (адуш.)
Т. індыкацы́йным індыкацы́йнай
індыкацы́йнаю		 індыкацы́йным індыкацы́йнымі
М. індыкацы́йным індыкацы́йнай індыкацы́йным індыкацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

індыка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. індыка́цыя
Р. індыка́цыі
Д. індыка́цыі
В. індыка́цыю
Т. індыка́цыяй
індыка́цыяю
М. індыка́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.