індыкаты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індыкаты́ўны індыкаты́ўная індыкаты́ўнае індыкаты́ўныя
Р. індыкаты́ўнага індыкаты́ўнай
індыкаты́ўнае		 індыкаты́ўнага індыкаты́ўных
Д. індыкаты́ўнаму індыкаты́ўнай індыкаты́ўнаму індыкаты́ўным
В. індыкаты́ўны (неадуш.)
індыкаты́ўнага (адуш.)		 індыкаты́ўную індыкаты́ўнае індыкаты́ўныя (неадуш.)
індыкаты́ўных (адуш.)
Т. індыкаты́ўным індыкаты́ўнай
індыкаты́ўнаю		 індыкаты́ўным індыкаты́ўнымі
М. індыкаты́ўным індыкаты́ўнай індыкаты́ўным індыкаты́ўных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)