уко́паны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уко́паны |
уко́паная |
уко́панае |
уко́паныя |
Р. |
уко́панага |
уко́панай уко́панае |
уко́панага |
уко́паных |
Д. |
уко́панаму |
уко́панай |
уко́панаму |
уко́паным |
В. |
уко́паны уко́панага |
уко́паную |
уко́панае |
уко́паныя |
Т. |
уко́паным |
уко́панай уко́панаю |
уко́паным |
уко́панымі |
М. |
уко́паным |
уко́панай |
уко́паным |
уко́паных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
уко́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уко́паны |
уко́паная |
уко́панае |
уко́паныя |
Р. |
уко́панага |
уко́панай уко́панае |
уко́панага |
уко́паных |
Д. |
уко́панаму |
уко́панай |
уко́панаму |
уко́паным |
В. |
уко́паны уко́панага |
уко́паную |
уко́панае |
уко́паныя уко́паных |
Т. |
уко́паным |
уко́панай уко́панаю |
уко́паным |
уко́панымі |
М. |
уко́паным |
уко́панай |
уко́паным |
уко́паных |
Кароткая форма: уко́пана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уко́пванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уко́пванне |
Р. |
уко́пвання |
Д. |
уко́пванню |
В. |
уко́пванне |
Т. |
уко́пваннем |
М. |
уко́пванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уко́пвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уко́пваюся |
уко́пваемся |
2-я ас. |
уко́пваешся |
уко́пваецеся |
3-я ас. |
уко́пваецца |
уко́пваюцца |
Прошлы час |
м. |
уко́пваўся |
уко́пваліся |
ж. |
уко́пвалася |
н. |
уко́пвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уко́пвайся |
уко́пвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уко́пваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уко́пваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уко́пваю |
уко́пваем |
2-я ас. |
уко́пваеш |
уко́пваеце |
3-я ас. |
уко́пвае |
уко́пваюць |
Прошлы час |
м. |
уко́пваў |
уко́пвалі |
ж. |
уко́пвала |
н. |
уко́пвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
уко́пвай |
уко́пвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уко́пваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уко́рмленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
уко́рмленасць |
Р. |
уко́рмленасці |
Д. |
уко́рмленасці |
В. |
уко́рмленасць |
Т. |
уко́рмленасцю |
М. |
уко́рмленасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уко́рмлены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уко́рмлены |
уко́рмленая |
уко́рмленае |
уко́рмленыя |
Р. |
уко́рмленага |
уко́рмленай уко́рмленае |
уко́рмленага |
уко́рмленых |
Д. |
уко́рмленаму |
уко́рмленай |
уко́рмленаму |
уко́рмленым |
В. |
уко́рмлены (неадуш.) уко́рмленага (адуш.) |
уко́рмленую |
уко́рмленае |
уко́рмленыя (неадуш.) уко́рмленых (адуш.) |
Т. |
уко́рмленым |
уко́рмленай уко́рмленаю |
уко́рмленым |
уко́рмленымі |
М. |
уко́рмленым |
уко́рмленай |
уко́рмленым |
уко́рмленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уко́рмлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уко́рмлены |
уко́рмленая |
уко́рмленае |
уко́рмленыя |
Р. |
уко́рмленага |
уко́рмленай уко́рмленае |
уко́рмленага |
уко́рмленых |
Д. |
уко́рмленаму |
уко́рмленай |
уко́рмленаму |
уко́рмленым |
В. |
уко́рмлены (неадуш.) уко́рмленага (адуш.) |
уко́рмленую |
уко́рмленае |
уко́рмленыя (неадуш.) уко́рмленых (адуш.) |
Т. |
уко́рмленым |
уко́рмленай уко́рмленаю |
уко́рмленым |
уко́рмленымі |
М. |
уко́рмленым |
уко́рмленай |
уко́рмленым |
уко́рмленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уко́рмлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уко́рмлены |
уко́рмленая |
уко́рмленае |
уко́рмленыя |
Р. |
уко́рмленага |
уко́рмленай уко́рмленае |
уко́рмленага |
уко́рмленых |
Д. |
уко́рмленаму |
уко́рмленай |
уко́рмленаму |
уко́рмленым |
В. |
уко́рмлены (неадуш.) уко́рмленага (адуш.) |
уко́рмленую |
уко́рмленае |
уко́рмленыя (неадуш.) уко́рмленых (адуш.) |
Т. |
уко́рмленым |
уко́рмленай уко́рмленаю |
уко́рмленым |
уко́рмленымі |
М. |
уко́рмленым |
уко́рмленай |
уко́рмленым |
уко́рмленых |
Кароткая форма: уко́рмлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уко́рмліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уко́рмліванне |
Р. |
уко́рмлівання |
Д. |
уко́рмліванню |
В. |
уко́рмліванне |
Т. |
уко́рмліваннем |
М. |
уко́рмліванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.