Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

спры́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. спры́тнасць
Р. спры́тнасці
Д. спры́тнасці
В. спры́тнасць
Т. спры́тнасцю
М. спры́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрытне́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спрытне́йшы спрытне́йшая спрытне́йшае спрытне́йшыя
Р. спрытне́йшага спрытне́йшай
спрытне́йшае
спрытне́йшага спрытне́йшых
Д. спрытне́йшаму спрытне́йшай спрытне́йшаму спрытне́йшым
В. спрытне́йшы (неадуш.)
спрытне́йшага (адуш.)
спрытне́йшую спрытне́йшае спрытне́йшыя (неадуш.)
спрытне́йшых (адуш.)
Т. спрытне́йшым спрытне́йшай
спрытне́йшаю
спрытне́йшым спрытне́йшымі
М. спрытне́йшым спрытне́йшай спрытне́йшым спрытне́йшых

Крыніцы: piskunou2012.

спры́тненька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
спры́тненька - -

Крыніцы: piskunou2012.

спры́тненькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спры́тненькі спры́тненькая спры́тненькае спры́тненькія
Р. спры́тненькага спры́тненькай
спры́тненькае
спры́тненькага спры́тненькіх
Д. спры́тненькаму спры́тненькай спры́тненькаму спры́тненькім
В. спры́тненькі (неадуш.)
спры́тненькага (адуш.)
спры́тненькую спры́тненькае спры́тненькія (неадуш.)
спры́тненькіх (адуш.)
Т. спры́тненькім спры́тненькай
спры́тненькаю
спры́тненькім спры́тненькімі
М. спры́тненькім спры́тненькай спры́тненькім спры́тненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

спрытне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спрытне́ю спрытне́ем
2-я ас. спрытне́еш спрытне́еце
3-я ас. спрытне́е спрытне́юць
Прошлы час
м. спрытне́ў спрытне́лі
ж. спрытне́ла
н. спрытне́ла
Загадны лад
2-я ас. спрытне́й спрытне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спрытне́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

спры́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спры́тны спры́тная спры́тнае спры́тныя
Р. спры́тнага спры́тнай
спры́тнае
спры́тнага спры́тных
Д. спры́тнаму спры́тнай спры́тнаму спры́тным
В. спры́тны (неадуш.)
спры́тнага (адуш.)
спры́тную спры́тнае спры́тныя (неадуш.)
спры́тных (адуш.)
Т. спры́тным спры́тнай
спры́тнаю
спры́тным спры́тнымі
М. спры́тным спры́тнай спры́тным спры́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрытню́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спрытню́га спрытню́гі
Р. спрытню́гі спрытню́г
Д. спрытню́зе спрытню́гам
В. спрытню́гу спрытню́г
Т. спрытню́гай
спрытню́гаю
спрытню́гамі
М. спрытню́зе спрытню́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрытню́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спрытню́га спрытню́гі
Р. спрытню́гі спрытню́г
Д. спрытню́гу спрытню́гам
В. спрытню́гу спрытню́г
Т. спрытню́гам спрытню́гамі
М. спрытню́гу спрытню́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спрытня́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спрытня́к спрытнякі
Р. спрытняка спрытнякоў
Д. спрытняку спрытнякам
В. спрытняка спрытнякоў
Т. спрытняком спрытнякамі
М. спрытняку спрытняках

Крыніцы: piskunou2012.

спрытня́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спрытня́чка спрытня́чкі
Р. спрытня́чкі спрытня́чак
Д. спрытня́чцы спрытня́чкам
В. спрытня́чку спрытня́чак
Т. спрытня́чкай
спрытня́чкаю
спрытня́чкамі
М. спрытня́чцы спрытня́чках

Крыніцы: piskunou2012.