спрытня́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| спрытня́к | спрытнякі | |
| спрытняка | спрытнякоў | |
| спрытняку | спрытнякам | |
| спрытняка | спрытнякоў | |
| спрытняком | спрытнякамі | |
| спрытняку | спрытняках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)