спрытню́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спрытню́га спрытню́гі
Р. спрытню́гі спрытню́г
Д. спрытню́гу спрытню́гам
В. спрытню́гу спрытню́г
Т. спрытню́гам спрытню́гамі
М. спрытню́гу спрытню́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)