спрабава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спрабава́льнік |
спрабава́льнікі |
Р. |
спрабава́льніка |
спрабава́льнікаў |
Д. |
спрабава́льніку |
спрабава́льнікам |
В. |
спрабава́льніка |
спрабава́льнікаў |
Т. |
спрабава́льнікам |
спрабава́льнікамі |
М. |
спрабава́льніку |
спрабава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрабава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спрабава́нне |
Р. |
спрабава́ння |
Д. |
спрабава́нню |
В. |
спрабава́нне |
Т. |
спрабава́ннем |
М. |
спрабава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спрабава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спрабава́ны |
спрабава́ная |
спрабава́нае |
спрабава́ныя |
Р. |
спрабава́нага |
спрабава́най спрабава́нае |
спрабава́нага |
спрабава́ных |
Д. |
спрабава́наму |
спрабава́най |
спрабава́наму |
спрабава́ным |
В. |
спрабава́ны (неадуш.) спрабава́нага (адуш.) |
спрабава́ную |
спрабава́нае |
спрабава́ныя (неадуш.) спрабава́ных (адуш.) |
Т. |
спрабава́ным |
спрабава́най спрабава́наю |
спрабава́ным |
спрабава́нымі |
М. |
спрабава́ным |
спрабава́най |
спрабава́ным |
спрабава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрабава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спрабава́ны |
спрабава́ная |
спрабава́нае |
спрабава́ныя |
Р. |
спрабава́нага |
спрабава́най спрабава́нае |
спрабава́нага |
спрабава́ных |
Д. |
спрабава́наму |
спрабава́най |
спрабава́наму |
спрабава́ным |
В. |
спрабава́ны (неадуш.) спрабава́нага (адуш.) |
спрабава́ную |
спрабава́нае |
спрабава́ныя (неадуш.) спрабава́ных (адуш.) |
Т. |
спрабава́ным |
спрабава́най спрабава́наю |
спрабава́ным |
спрабава́нымі |
М. |
спрабава́ным |
спрабава́най |
спрабава́ным |
спрабава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрабава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
спрабу́ецца |
спрабу́юцца |
Прошлы час |
м. |
спрабава́ўся |
спрабава́ліся |
ж. |
спрабава́лася |
н. |
спрабава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спрабава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрабу́ю |
спрабу́ем |
2-я ас. |
спрабу́еш |
спрабу́еце |
3-я ас. |
спрабу́е |
спрабу́юць |
Прошлы час |
м. |
спрабава́ў |
спрабава́лі |
ж. |
спрабава́ла |
н. |
спрабава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрабу́й |
спрабу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спрабу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спрабану́ць
‘паспрабаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрабану́ |
спрабанё́м |
2-я ас. |
спрабане́ш |
спрабаняце́ |
3-я ас. |
спрабане́ |
спрабану́ць |
Прошлы час |
м. |
спрабану́ў |
спрабану́лі |
ж. |
спрабану́ла |
н. |
спрабану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрабані́ |
спрабані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спрабану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрабо́ўваць
‘спрабаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрабо́ўваю |
спрабо́ўваем |
2-я ас. |
спрабо́ўваеш |
спрабо́ўваеце |
3-я ас. |
спрабо́ўвае |
спрабо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
спрабо́ўваў |
спрабо́ўвалі |
ж. |
спрабо́ўвала |
н. |
спрабо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрабо́ўвай |
спрабо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спрабо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.