спрабану́ць

‘паспрабаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрабану́ спрабанё́м
2-я ас. спрабане́ш спрабаняце́
3-я ас. спрабане́ спрабану́ць
Прошлы час
м. спрабану́ў спрабану́лі
ж. спрабану́ла
н. спрабану́ла
Загадны лад
2-я ас. спрабані́ спрабані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спрабану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)