спрабану́ць
‘паспрабаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
спрабану́ | спрабанё́м | |
спрабане́ш | спрабаняце́ | |
спрабане́ | спрабану́ць | |
Прошлы час | ||
спрабану́ў | спрабану́лі | |
спрабану́ла | ||
спрабану́ла | ||
Загадны лад | ||
спрабані́ | спрабані́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
спрабану́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)