Verbum

анлайнавы слоўнік

верхала́зны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	верхала́зны	верхала́зная	верхала́знае	верхала́зныя
Р.	верхала́знага	верхала́знай верхала́знае	верхала́знага	верхала́зных
Д.	верхала́знаму	верхала́знай	верхала́знаму	верхала́зным
В.	верхала́зны (неадуш.) верхала́знага (адуш.)	верхала́зную	верхала́знае	верхала́зныя (неадуш.) верхала́зных (адуш.)
Т.	верхала́зным	верхала́знай верхала́знаю	верхала́зным	верхала́знымі
М.	верхала́зным	верхала́знай	верхала́зным	верхала́зных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Верхале́ссе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

верхалё́дзіца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	верхалё́дзіца
Р.	верхалё́дзіцы
Д.	верхалё́дзіцы
В.	верхалё́дзіцу
Т.	верхалё́дзіцай верхалё́дзіцаю
М.	верхалё́дзіцы

Крыніцы: piskunou2012.

верхало́з

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

ве́рхам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч.	выш.	найвыш.
ве́рхам	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верхату́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верхаўё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Верхаўля́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Верхачэ́нне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Верхая́нск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне