Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

імунаглабулінавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імунаглабулінавы імунаглабулінавая імунаглабулінавае імунаглабулінавыя
Р. імунаглабулінавага імунаглабулінавай
імунаглабулінавае
імунаглабулінавага імунаглабулінавых
Д. імунаглабулінаваму імунаглабулінавай імунаглабулінаваму імунаглабулінавым
В. імунаглабулінавы
імунаглабулінавага
імунаглабулінавую імунаглабулінавае імунаглабулінавыя
Т. імунаглабулінавым імунаглабулінавай
імунаглабулінаваю
імунаглабулінавым імунаглабулінавымі
М. імунаглабулінавым імунаглабулінавай імунаглабулінавым імунаглабулінавых

імунадыягнасты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імунадыягнасты́чны імунадыягнасты́чная імунадыягнасты́чнае імунадыягнасты́чныя
Р. імунадыягнасты́чнага імунадыягнасты́чнай
імунадыягнасты́чнае
імунадыягнасты́чнага імунадыягнасты́чных
Д. імунадыягнасты́чнаму імунадыягнасты́чнай імунадыягнасты́чнаму імунадыягнасты́чным
В. імунадыягнасты́чны (неадуш.)
імунадыягнасты́чнага (адуш.)
імунадыягнасты́чную імунадыягнасты́чнае імунадыягнасты́чныя (неадуш.)
імунадыягнасты́чных (адуш.)
Т. імунадыягнасты́чным імунадыягнасты́чнай
імунадыягнасты́чнаю
імунадыягнасты́чным імунадыягнасты́чнымі
М. імунадыягнасты́чным імунадыягнасты́чнай імунадыягнасты́чным імунадыягнасты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

імунадыягно́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. імунадыягно́стыка
Р. імунадыягно́стыкі
Д. імунадыягно́стыцы
В. імунадыягно́стыку
Т. імунадыягно́стыкай
імунадыягно́стыкаю
М. імунадыягно́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

імунадэпрэса́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імунадэпрэса́нт імунадэпрэса́нты
Р. імунадэпрэса́нту імунадэпрэса́нтаў
Д. імунадэпрэса́нту імунадэпрэса́нтам
В. імунадэпрэса́нт імунадэпрэса́нты
Т. імунадэпрэса́нтам імунадэпрэса́нтамі
М. імунадэпрэса́нце імунадэпрэса́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

імунадэпрэсі́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імунадэпрэсі́ўны імунадэпрэсі́ўная імунадэпрэсі́ўнае імунадэпрэсі́ўныя
Р. імунадэпрэсі́ўнага імунадэпрэсі́ўнай
імунадэпрэсі́ўнае
імунадэпрэсі́ўнага імунадэпрэсі́ўных
Д. імунадэпрэсі́ўнаму імунадэпрэсі́ўнай імунадэпрэсі́ўнаму імунадэпрэсі́ўным
В. імунадэпрэсі́ўны (неадуш.)
імунадэпрэсі́ўнага (адуш.)
імунадэпрэсі́ўную імунадэпрэсі́ўнае імунадэпрэсі́ўныя (неадуш.)
імунадэпрэсі́ўных (адуш.)
Т. імунадэпрэсі́ўным імунадэпрэсі́ўнай
імунадэпрэсі́ўнаю
імунадэпрэсі́ўным імунадэпрэсі́ўнымі
М. імунадэпрэсі́ўным імунадэпрэсі́ўнай імунадэпрэсі́ўным імунадэпрэсі́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

імунадэпрэ́сія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. імунадэпрэ́сія
Р. імунадэпрэ́сіі
Д. імунадэпрэ́сіі
В. імунадэпрэ́сію
Т. імунадэпрэ́сіяй
імунадэпрэ́сіяю
М. імунадэпрэ́сіі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

імунадэфіцы́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. імунадэфіцы́т
Р. імунадэфіцы́ту
Д. імунадэфіцы́ту
В. імунадэфіцы́т
Т. імунадэфіцы́там
М. імунадэфіцы́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

імунадэфіцы́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імунадэфіцы́тны імунадэфіцы́тная імунадэфіцы́тнае імунадэфіцы́тныя
Р. імунадэфіцы́тнага імунадэфіцы́тнай
імунадэфіцы́тнае
імунадэфіцы́тнага імунадэфіцы́тных
Д. імунадэфіцы́тнаму імунадэфіцы́тнай імунадэфіцы́тнаму імунадэфіцы́тным
В. імунадэфіцы́тны (неадуш.)
імунадэфіцы́тнага (адуш.)
імунадэфіцы́тную імунадэфіцы́тнае імунадэфіцы́тныя (неадуш.)
імунадэфіцы́тных (адуш.)
Т. імунадэфіцы́тным імунадэфіцы́тнай
імунадэфіцы́тнаю
імунадэфіцы́тным імунадэфіцы́тнымі
М. імунадэфіцы́тным імунадэфіцы́тнай імунадэфіцы́тным імунадэфіцы́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

імунакампетэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імунакампетэ́нтны імунакампетэ́нтная імунакампетэ́нтнае імунакампетэ́нтныя
Р. імунакампетэ́нтнага імунакампетэ́нтнай
імунакампетэ́нтнае
імунакампетэ́нтнага імунакампетэ́нтных
Д. імунакампетэ́нтнаму імунакампетэ́нтнай імунакампетэ́нтнаму імунакампетэ́нтным
В. імунакампетэ́нтны (неадуш.)
імунакампетэ́нтнага (адуш.)
імунакампетэ́нтную імунакампетэ́нтнае імунакампетэ́нтныя (неадуш.)
імунакампетэ́нтных (адуш.)
Т. імунакампетэ́нтным імунакампетэ́нтнай
імунакампетэ́нтнаю
імунакампетэ́нтным імунакампетэ́нтнымі
М. імунакампетэ́нтным імунакампетэ́нтнай імунакампетэ́нтным імунакампетэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

імунакарэ́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імунакарэ́ктар імунакарэ́ктары
Р. імунакарэ́ктару імунакарэ́ктараў
Д. імунакарэ́ктару імунакарэ́ктарам
В. імунакарэ́ктар імунакарэ́ктары
Т. імунакарэ́ктарам імунакарэ́ктарамі
М. імунакарэ́ктары імунакарэ́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.