імунакампетэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імунакампетэ́нтны імунакампетэ́нтная імунакампетэ́нтнае імунакампетэ́нтныя
Р. імунакампетэ́нтнага імунакампетэ́нтнай
імунакампетэ́нтнае		 імунакампетэ́нтнага імунакампетэ́нтных
Д. імунакампетэ́нтнаму імунакампетэ́нтнай імунакампетэ́нтнаму імунакампетэ́нтным
В. імунакампетэ́нтны (неадуш.)
імунакампетэ́нтнага (адуш.)		 імунакампетэ́нтную імунакампетэ́нтнае імунакампетэ́нтныя (неадуш.)
імунакампетэ́нтных (адуш.)
Т. імунакампетэ́нтным імунакампетэ́нтнай
імунакампетэ́нтнаю		 імунакампетэ́нтным імунакампетэ́нтнымі
М. імунакампетэ́нтным імунакампетэ́нтнай імунакампетэ́нтным імунакампетэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)