Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уло́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уло́ўнік уло́ўнікі
Р. уло́ўніка уло́ўнікаў
Д. уло́ўніку уло́ўнікам
В. уло́ўнік уло́ўнікі
Т. уло́ўнікам уло́ўнікамі
М. уло́ўніку уло́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уло́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уло́ўны уло́ўная уло́ўнае уло́ўныя
Р. уло́ўнага уло́ўнай
уло́ўнае
уло́ўнага уло́ўных
Д. уло́ўнаму уло́ўнай уло́ўнаму уло́ўным
В. уло́ўны (неадуш.)
уло́ўнага (адуш.)
уло́ўную уло́ўнае уло́ўныя (неадуш.)
уло́ўных (адуш.)
Т. уло́ўным уло́ўнай
уло́ўнаю
уло́ўным уло́ўнымі
М. уло́ўным уло́ўнай уло́ўным уло́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уло́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уло́ўны уло́ўная уло́ўнае уло́ўныя
Р. уло́ўнага уло́ўнай
уло́ўнае
уло́ўнага уло́ўных
Д. уло́ўнаму уло́ўнай уло́ўнаму уло́ўным
В. уло́ўны (неадуш.)
уло́ўнага (адуш.)
уло́ўную уло́ўнае уло́ўныя (неадуш.)
уло́ўных (адуш.)
Т. уло́ўным уло́ўнай
уло́ўнаю
уло́ўным уло́ўнымі
М. уло́ўным уло́ўнай уло́ўным уло́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

улу́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. улу́джу улу́дзім
2-я ас. улу́дзіш улу́дзіце
3-я ас. улу́дзіць улу́дзяць
Прошлы час
м. улу́дзіў улу́дзілі
ж. улу́дзіла
н. улу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. улу́дзь улу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час улу́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Улу́жжа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Улу́жжа
Р. Улу́жжа
Д. Улу́жжу
В. Улу́жжа
Т. Улу́жжам
М. Улу́жжы

улу́каткі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
улу́каткі - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Улу́каўе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Улу́каўе
Р. Улу́каўя
Д. Улу́каўю
В. Улу́каўе
Т. Улу́каўем
М. Улу́каўі

улу́каўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. улу́каўскі улу́каўская улу́каўскае улу́каўскія
Р. улу́каўскага улу́каўскай
улу́каўскае
улу́каўскага улу́каўскіх
Д. улу́каўскаму улу́каўскай улу́каўскаму улу́каўскім
В. улу́каўскі (неадуш.)
улу́каўскага (адуш.)
улу́каўскую улу́каўскае улу́каўскія (неадуш.)
улу́каўскіх (адуш.)
Т. улу́каўскім улу́каўскай
улу́каўскаю
улу́каўскім улу́каўскімі
М. улу́каўскім улу́каўскай улу́каўскім улу́каўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Улу́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Улу́кі
Р. Улу́к
Улу́каў
Д. Улу́кам
В. Улу́кі
Т. Улу́камі
М. Улу́ках

улу́ніць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. улу́ню улу́нім
2-я ас. улу́ніш улу́ніце
3-я ас. улу́ніць улу́няць
Прошлы час
м. улу́ніў улу́нілі
ж. улу́ніла
н. улу́ніла
Дзеепрыслоўе
прош. час улу́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.